×

با سپاس از همه دوستان و خوانندگان گرامی که برای مطالعه‌ی اینستاگرامِ “پرنس‌جان” درخواست عضویت (Request) ارسال می‌کنند. لطفا به موارد زیر کاملا دقت بفرمایید.

شیوه‌ی متفاوت تولید محتوی در “اینستاگرام پرنس‌جان” رویکردی کاملا متفاوت در پذیرش اعضا را سبب شده است. به سبب خصوصی‌تر بودن محتویِ نوشتاری و تصویری آن، برخلاف وب‌سایت و کانال تلگرامی، اینستاگرام پرنس‌جان از حالت Public خارج شده، و تنها از عضویت تعداد محدودی از خوانندگان گرامی با شرایط خاص استقبال می‌کند. از این رو، در صورتیکه برای عضویت، به هر دلیل، حاضر یا قادر به قبول یا پذیرش “مسیر و شرایط عضویت” نیستید، لطفا از ارسال Request خودداری فرمایید.

علت این سخت‌گیری جلوگیری از عضویت اکانت‌های سایبری، بات‌های اینستاگرامی، اکانت‌های Fake یا باندهای اینستاگرامی است که با عضویت فله‌ای اقدام به report برای سانسور شدن یک محتوی یا از دسترس خارج شدن یک اکانت می‌کنند. همین‌طور جلوگیری از عضویت افرادی است که با ساخت اکانت‌های فیک برای ارسال تبلیغات یا پیام‌های غیراخلاقی به دیگر Followerها به دنبال فرصت هستند. درپایین، شرایط پذیرش عضویتِ دوستان جدید در غالب ۳ حالت (سناریو) قید شده است؛ لطفا از ارسال هرگونه پیام توضیحی پرهیز فرموده و عنایت بفرمایید عبور از یکی از این سه مسیر می‌تواند سبب پذیرش درخواست شما گردد.

 

مسیر اول برای عضویت:

اگر اکانت اینستاگرام شما

  • دارای اسم، فامیل و تصویری واضح باشد.
  • تنها یک اکانت شخصی، و نه تجاری یا آموزشی باشد.
  • همچنین براساس محتوی آن قابل تشخیص باشد که این اکانت به تازگی ساخته نشده است. (چنانچه اکانت شما هیچ محتویی ندارد، لطفا درخواست عضویت ارسال نفرمایید)

 

مسیر دوم برای عضویت:

دوستانی که از گذاشتن عکس شخصی یا نام و فامیل بر روی اکانت اینستاگرام‌شان به دلیل شرایط خاص معذور هستند، مجبور هستند از اکانت‌های گمنام استفاده کنند، و در اینستاگرام‌شان هیچ محتویی اپلود نکرده‌اند، می‌توانند از مسیر دوم اقدام به عضویت فرمایند. یعنی؛

  • معرفی آدرس دو صفحه دیگرشان در شبکه‌های اجتماعی که از لحاظ مشخصات با هم تطابق داشته باشند (مثل لینکداین + فیس‌بوک یا توئیتر+ لینکداین). که به تازگی ساخته نشده باشند.
  • علاوه بر آن، ارسال یک پیام صوتی (تایید هویت صوتی) از طریق اکانت تلگرام خود.

 

مسیر سوم برای عضویت:

چنانچه به هر دلیل از استفاده از نام و فامیل، و قرار دادن عکس خود معذور هستید، پروفایل اینستاگرام شما فعالیت خاصی نداشته، در شبکه‌های اجتماعی دیگر با اسم و فامیل خود عضو نیستید، مسیر سوم ضبط یک ویدئوی حداکثر ۱۰ ثانیه‌ای است که در آن به یک سئوال پاسخ خواهید داد. این فایل می‌بایست از اینستاگرام و تلگرام شما همزمان ارسال ‌گردد.

 

در نهایت، این‌که تاکید می‌کنم محتوای اینستاگرام پرنس‌جان دارای محتویی عجیب، خارق‌العاده یا خاص نیست و این مسیر سخت‌گیرانه برای عضویت تنها به سبب Club style بودن و خصوصی بودن این فضاست که با وب‌سایت پرنس‌جان و کانال تلگرامی رویکردی متفاوت در تولید محتوی و عضوگیری دارد. همین‌طور چشم‌انداز اینستاگرام پرنس‌جان بر افزایش فالوور نیست و به‌عکس، اصرار بر هرچه پایین‌تر نگاه‌داشتن تعداد اعضای این کلاب وجود دارد.

می‌دانم برای عضویت در اینستاگرام مافیای سیسیل هم نیاز به عبور از چنین شرایطی نیست (لبخند)، اما در صورت اطمینان از شیوه‌ی پذیرش و آگاهی از موارد ذکر شده می‌توانید با فشار دادن این دکمه، برای عضویت اقدام کنید.

 

مطالعه کردم، عضو می‌شوم

پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا
پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا

هزار قناریِ خاموش

  سکانس یکم | فصل‌ها و درس‌ها من در طول این چهار دهه زندگی‌ام این‌طور فهمیده‌ام (شاید اشتباه باشد) که اغلب انسان‌ها “بیشتر” به دو دلیل مهم وارد یک رابطه‌ی عاطفی می‌شوند. این دو دلیل، مثل دو جعبه است. داخل‌شان محتویاتی است حتی مشترک. اما چرا ما وارد یک رابطه…

ادامه مطلب

شهوت و رایحه

  شاید از جذاب‌ترین دیالوگ‌ها میان ما پسرها در نوجوانی، این بوده که چطور می‌توانیم دختری زیبا را مسخ کنیم. خاصّه، وقتی خجالتی هستیم، نمی‌دانیم از کجا شروع کنیم، یا که فاقد حُسنِ یوسف‌ایم و به دنبال راهی جایگزین هستیم. پس به دنبال یک چراغ‌ جادو می‌گردیم که غولی از…

ادامه مطلب

نقطه‌ی بی‌بازگشت

  سکانس اول | Level Spot به نظرم “زندگی” از یک سنّی به بعد، تکرار متنوع‌تر همان گذشته است. یعنی اتفاق‌ها تکراری می‌شوند، اما شکل، دکور و موضوع‌شان متفاوت‌تر است. با این فرق که ما به مرور، با مواجه شدن با هیجان‌انگیزترین اتفاق‌ها یا غم‌انگیزترین‌شان، دیگر به قدر گذشته احساسات‌مان…

ادامه مطلب

راهنمای پزشک نشدن! (قسمت دوم)

قسمت دوم | هیس! پزشکها فریاد نمی‌زنند…   اوایل سال ۱۳۵۰ شمسی بود. پول زیاد نفت و ایده‌ی مدرنیزاسیون ایران آن‌هم با سرعت نور، می‌رفت که از ایران یک کشور قدرتمند و نمونه در خاورمیانه بسازد. رویایی که شاه پهلوی داشت. اما همه چیز را با پول و سرمایه‌گذاری نمی‌شد…

ادامه مطلب

راهنمای پزشک نشدن! (قسمت اول)

قسمت اول | پشت پرده رک و پوست کنده که بگویم، این متن، برای پشیمان کردن شما از پزشک شدن است. یک تلاش از روی بدجنسی، چون گربه نَره در قصه‌های پینوکیو، برای مجاب کردن‌تان نسبت به این واقعیت که دیگر پزشکی در ایران، آن رشته‌ی رویایی که زمانی بود،…

ادامه مطلب

معرفی عطر Orto Parisi Viride

طراح شناخته شده‌ی عطر آقای Alessandro Gualtieri را پیش از این، از چند کاری که برای برند ورساچه Versace انجام داده بود می‌شناختم. هرچند یک ایتالیایی کم‌حرف با روحیات کلاسیک فلورانسی‌ها است، اما سال‌ها آموزش عطر سازی را در آلمان دید. اگر به تاریخچه‌ی عطرسازی‌اش نگاه کنیم، درک می‌کنیم ذاتا…

ادامه مطلب

پرخواننده‌ترین مطالب

فانتزی‌های سکسیِ ما

شاید اگر در سفر اخیرم به ایران در فاصله چند هفته، این پیشنهاد، دو بار متفاوت و توسط پارتنر دو نفر از دوستانم به من نمی شد باور نمی کردم که مساله سکس گروهی در جایی مثل تهران به وضوح دارد تبدیل به یک مد اجتماعی غریب یا رفتار جدید…

ادامه مطلب

Friendship

در فرهنگ آمریکایی مایک مفهمومی داریم به اسم Friendship ، که می شود همان دوستی اجتماعی. یعنی همان رابطه ای با همان چهارچوبی که من با یک پسر دارم، با دختر هم داشته باشم. مثل رابطه ای که با دخترخانم هایی که در این کانال تلگرام یا هر فضای مجازی…

ادامه مطلب

یک حکایت محترمانه – قسمت اول

آنچه می‌نویسم نه خیلی براساس تجربه‌های دیگران که شنیده‌ام، که روی پاره‌خطِ تجربه‌های خصوصی‌ام است. می‌دانم که هیچ تحلیلی تعمیم دادنی نیست، می‌دانم که به اندازه انسان‌های روی کره‌ی زمین الگوهای رفتاری متنوع ‌داریم، ‌و البته مُشرفم که هر نگاه تحلیلی روی رفتارهای انسانی می‌تواند از نسلی به نسلی دیگر…

ادامه مطلب

کرونا، درس‌هایی از کره‌جنوبی

  سکانس اول – غرور و جهل شاید یکی از بزرگترین درس‌های این بحران، فهمِ این واقعیت است که هنوز “طبیعت” می‌تواند بزرگترین و کشنده‌ترین دشمنِ انسان باشد. یک حمله ویروسی درست مثل تانک در حال رد شدن از روی نقشه جغرافیا است! قوی‌تر از هر ارتشی، قدرتمند‌تر از دعاهای…

ادامه مطلب

اشتباهِ فرماندار

Artwok by Fiveonthe   ساده که بگویم، این روزها حالم عالی است و بد است. مانند جزر و مد دریا. ۱۰ صبح عالی‌ام و ۲ عصر که می‌شود ناگهان بدم. بی‌ آنکه چیزی سبب‌اش باشد. همین دومینو، تا پایان شب. شاید ما پسرها مثل دخترخانم‌ها پریودهای فیزیولوژیکی که بر روح…

ادامه مطلب

عشق افلاطونی

زاویه اول می‌خواهم درباره عشق بنویسم. کوتاه. شاید با صراحت بیشتر. من وقتی کودک بودم، کودک که نه، کمی بزرگتر، نهایت مفهومِ عشق را بوسیدن لب‌های دختری می‌دیدم که می‌توانستم دوستش بدارم. مثلا اَوانی که ۵ ساله بودم. ۱۰ ساله که شدم، به آن بوسه، لمسِ تن و شانه کردن…

ادامه مطلب

تاریخِ خودمانیِ یهودیان – قسمت اول

شناختی که در ایران نسبت به یهودیان وجود دارد، بیشتر، همان مقدار اطلاعاتی است که در کتب درسی یا از طریق سخنرانی‌هایی محدود به جوانان داده شده است. این که در روشِ قطره‌چکانی اطلاعات دادن درباره یهودیان در مدرسه و دانشگاه‌های ایران تصمیم‌آگاهانه‌ای در میان بوده یا ناشی از ضعف…

ادامه مطلب

پرزیدنت ترامپ و چرنوبیلِ امریکایی

سکانس اول – اکوسیستم ایرانی، اکوسیستم امریکایی شاید هیچ وقت به اندازه امروز از این‌که استاد سابق‌ و بدجنس‌ام در مدرسه علوم سیاسی مجبورمان کرد کتابThe Butterfly Defect را مطالعه کنیم، هیجان‌زده نیستم. کتابی که درباره تئوری اثرِ پروانه‌ای حرف‌ می‌زد و شرح می‌داد که چگونه یک بحران در نقطه‌ای…

ادامه مطلب

کپسولِ سمی

قسمت اول   سکانس یکم – کپسولی که قورت می دهیم… اگر در یک روز تعریفِ فرزندتان را در جایی که خودش هم حضور دارد پیش جمعی بدهید، اما بعد‌تر، جایی دیگر، حتی خصوصی، او را به خاطر کاری مواخذه کنید و بگویید برای کارش تاوانی سخت خواهد داد، فکر…

ادامه مطلب

۲۰ سال و ۲۰ دقیقه

من این طور فهمیده‌ام که خیلی اوقات ما آدم‌ها وقتی حسادت می‌کنیم در اصل به پیشرفت یا رابطه یا شرایط کسی حسد نمی‌ورزیم، احتمالا از کم‌توانی خویشتن که به آن پیشرفت و رابطه و شرایط نرسیده‌ایم خشم می‌گیریم. یعنی از خودمان بدمان می‌آید اما آن‌گونه واکنش نشان می دهیم. تا…

ادامه مطلب

آخرین نیمه‌شب

  اولین باری که شروع کردم به زبان فارسی را از روی یک کتاب تِلک تِلک یادگرفتن، یعنی نخستین برخوردم با کتاب‌های فارسی حدود ۱۴ سالگی‌ام بود. با مجموعه‌ای ادبی و نقد ادبی در کتابخانه مادرم به نام “کتاب هفته”، این مجموعه‌ی قدیمی از پدربزرگ به مادر یادگاری رسیده بود.…

ادامه مطلب

سکس برای سرگرمی

این مساله که تفاوت های فرهنگی نقطه ای برای چه بوجود می آیند مطالعه ای هیجان انگیز است. ایرانی ها شیوه رانندگی شان یا آمریکایی ها بسیار متفاوت است. مساله تنها سبک اعمال قانون توسط پلیس ها نیست، مثلا رانندگان ایرانی ها اکثریت ذوقی پنهان از قانون گریزی دارند، که…

ادامه مطلب

هزار قناریِ خاموش

قلم رنجه
۲۴ فروردین ۱۴۰۱
نوشته پرنس‌جان ۲۴ فروردین ۱۴۰۱

  سکانس یکم | فصل‌ها و درس‌ها من در طول این چهار دهه زندگی‌ام این‌طور فهمیده‌ام (شاید اشتباه باشد) که اغلب انسان‌ها “بیشتر” به دو دلیل مهم وارد یک رابطه‌ی عاطفی می‌شوند. این دو دلیل، مثل دو جعبه است. داخل‌شان محتویاتی است حتی مشترک. اما چرا ما وارد یک رابطه…

ادامه مطالعه

شهوت و رایحه

فرهنگِ زیبایی
۷ فروردین ۱۴۰۱
نوشته پرنس‌جان ۷ فروردین ۱۴۰۱

  شاید از جذاب‌ترین دیالوگ‌ها میان ما پسرها در نوجوانی، این بوده که چطور می‌توانیم دختری زیبا را مسخ کنیم. خاصّه، وقتی خجالتی هستیم، نمی‌دانیم از کجا شروع کنیم، یا که فاقد حُسنِ یوسف‌ایم و به دنبال راهی جایگزین هستیم. پس به دنبال یک چراغ‌ جادو می‌گردیم که غولی از…

ادامه مطالعه

نقطه‌ی بی‌بازگشت

قلم رنجه
۳ فروردین ۱۴۰۱
نوشته پرنس‌جان ۳ فروردین ۱۴۰۱

  سکانس اول | Level Spot به نظرم “زندگی” از یک سنّی به بعد، تکرار متنوع‌تر همان گذشته است. یعنی اتفاق‌ها تکراری می‌شوند، اما شکل، دکور و موضوع‌شان متفاوت‌تر است. با این فرق که ما به مرور، با مواجه شدن با هیجان‌انگیزترین اتفاق‌ها یا غم‌انگیزترین‌شان، دیگر به قدر گذشته احساسات‌مان…

ادامه مطالعه

راهنمای پزشک نشدن! (قسمت دوم)

فرهنگِ توسعه
۱۳ اسفند ۱۴۰۰
نوشته پرنس‌جان ۱۳ اسفند ۱۴۰۰

قسمت دوم | هیس! پزشکها فریاد نمی‌زنند…   اوایل سال ۱۳۵۰ شمسی بود. پول زیاد نفت و ایده‌ی مدرنیزاسیون ایران آن‌هم با سرعت نور، می‌رفت که از ایران یک کشور قدرتمند و نمونه در خاورمیانه بسازد. رویایی که شاه پهلوی داشت. اما همه چیز را با پول و سرمایه‌گذاری نمی‌شد…

ادامه مطالعه

راهنمای پزشک نشدن! (قسمت اول)

فرهنگِ توسعه
۲۲ بهمن ۱۴۰۰
نوشته پرنس‌جان ۲۲ بهمن ۱۴۰۰

قسمت اول | پشت پرده رک و پوست کنده که بگویم، این متن، برای پشیمان کردن شما از پزشک شدن است. یک تلاش از روی بدجنسی، چون گربه نَره در قصه‌های پینوکیو، برای مجاب کردن‌تان نسبت به این واقعیت که دیگر پزشکی در ایران، آن رشته‌ی رویایی که زمانی بود،…

ادامه مطالعه

معرفی عطر Orto Parisi Viride

فرهنگِ زیبایی
۲۰ بهمن ۱۴۰۰
نوشته پرنس‌جان ۲۰ بهمن ۱۴۰۰

طراح شناخته شده‌ی عطر آقای Alessandro Gualtieri را پیش از این، از چند کاری که برای برند ورساچه Versace انجام داده بود می‌شناختم. هرچند یک ایتالیایی کم‌حرف با روحیات کلاسیک فلورانسی‌ها است، اما سال‌ها آموزش عطر سازی را در آلمان دید. اگر به تاریخچه‌ی عطرسازی‌اش نگاه کنیم، درک می‌کنیم ذاتا…

ادامه مطالعه
مطالب بیشتر

پرنس‌جان در شبکه‌های اجتماعی

Soundcloud Instagram Telegram

دسته بندی مطالب

  • سیاست (۶۵)
    • سیاستِ آمریکایی (۲۷)
    • سیاستِ اقتصادی (۴)
    • سیاستِ ایرانی (۲۴)
    • سیاستِ بین الملل (۹)
  • فرهنگ (۱۹۳)
    • فرهنگِ توسعه (۷)
    • فرهنگِ جامعه (۱۷)
    • فرهنگِ رابطه (۷۴)
    • فرهنگِ زیبایی (۹۵)
  • قلم رنجه (۹۶)
  • گفت‌آوا (۱)
  • هنر و معماری (۱۲)
    • معماری (۱۰)
    • هنر و موسیقی (۲)

آرشیو مطالب

  • ۱۴۰۱
  • ۱۴۰۰
  • ۱۳۹۹
  • ۱۳۹۸
  • ۱۳۹۷
  • ۱۳۹۶
  • ۱۳۹۵

عضویت در خبرنامه

علاقه مند به دریافت ایمیل برای کدام دسته از مطالب هستید؟

  • درباره پرنس‌جان
  • تماس با پرنس جان
  • آیین نامه اخلاقی
  • آیین‌نامه حریم‌خصوصی

پرنس جان در شبکه های اجتماعی

Soundcloud Instagram Telegram

عضویت در خبرنامه هوشمند

اولین کسی باشید که از درج مطلب جدیددر بلاگ پرنس جان مطلع خواهید شد.

عضویت

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پرنس‌جان می‌باشد. بازنشر متن‌ها با ذکر دقیق منبع بلامانع است. چاپِ عمومی یا انتقال به فضایی دیگر تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.