×

به علت حساسیت‌هایی که نسبت به تفاوت در خطِ‌مشی مطلب‌گذاری در کانال و اینستاگرام پرنس‌جان وجود دارد و خصوصی‌تر بودن فضای آن، این صفحه به شکل Private فعالیت کرده و به صورت گزینشی اقدام به عضوگیری مینماید.

برخلاف کانال پرنس‌جان، انگیزه‌ای بر افزایش اعضا و پذیرش عمومی در اینستاگرام وجود ندارد. این رسانه فضای مجازی برای استفاده گروهی برگزیده از مخاطبان است. این صفحه به شکل یک باشگاه با شرایط عضویت خاص اداره میشود. از این رو، دوستانی با کمال‌میل برای عضویت در اینستای پرنس‌جان پذیرفته خواهند شد که صفحه اینستاگرام آنها همزمان دارای سه خصوصیت ذیل باشد.


۱. صاحبِ عکس پروفایل، نام و فامیل کامل صاحبِ صفحه باشد.
۲. پروفایلی با فعالیت قبلی بوده و به تازگی ساخته نشده باشد.
۳. پروفایل متعلق به یک بیزنس، موسسه تجاری یا بازرگانی یا حقوقی نباشد.


به این سبب که برخی دوستان به دلیل ملاحظات خانوادگی یا اجتماعی علاقه ندارند در پروفایل اینستاگرام شان از عکس یا اسم و فامیل کامل خود استفاده کنند می توانند برای عضویت با ارسال تصویر صفحه معتبر و فعال در LinkedIn، صفحه فعال در Facebook یا صفحه فعال Twitter شان ازMessage Direct اینستاگرامِ پرنس جان اقدام به درخواست برای عضویت نمایند.

در صورت دارا بودن این سه شرط می توانید دکمه عضویت را هم اکنون انتخاب کنید.

مشاهده صفحه اینستاگرام

پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا
  • نظرخواهی
پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا
  • نظرخواهی

آخرین نیمه‌شب

  اولین باری که شروع کردم به زبان فارسی را از روی یک کتاب تِلک تِلک یادگرفتن، یعنی نخستین برخوردم با کتاب‌های فارسی حدود ۱۴ سالگی‌ام بود. با مجموعه‌ای ادبی و نقد ادبی در کتابخانه مادرم به نام “کتاب هفته”، این مجموعه‌ی قدیمی از پدربزرگ به مادر یادگاری رسیده بود.…

ادامه مطلب

تاریخِ خودمانی یهودیان – قسمت آخر

بدون تعصب که نگاه کنیم، هر سه دینِ یهودیت، مسیحیت و اسلام از مردسالارانه‌ترین ادیان جهان‌اند. با این وجود می‌شود گفت از میان این سه، یهودیت، به شدت مردسالارانه‌تر و سخت‌گیرتر است. اما آنچه بزرگترین پرسش را فارغ از این خصوصیت در ذهن ما ایجاد می‌کند این است که چرا…

ادامه مطلب

امریکا علیه امریکا

این از آن قلم‌رنجه‌هاست که داخل‌اش پسرِ بدی هستم. نه این که با خشم بنویسم نه. اما کمتر رواداری می‌کنم. بیشتر خودمختارم. (چشمک) پدربزرگ، پدرِ مادرم، عادتی غیرمعمول داشتند. انسانِ با دیسیپلین، جدی و اجتماعی که مهاجرت کوتاهش به فرانسه (در محدوده‌ی سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۲۱) او را این‌طور کرده…

ادامه مطلب

معرفی عطر Lost Cherry

دُردانه برندی که همواره و چشم بسته سه‌گانه‌ی عطر و عینک و کفش از آن بر می‌دارم Tom Ford است. برندی که علاقه‌دارم با کاری که در استودیوی معماری می‌کنم و جمع کردن دستمزدی که از آن می‌گیرم از محصولاتش داشته باشم. اگر بخواهم صادق باشم، قیمت‌گذاری محصولات‌ این برند…

ادامه مطلب

تاریخ خودمانی یهودیان – قسمت سوم

در قسمت قبل تا اینجا پیش رفتیم که پس از به پیامبری رسیدن حضرت موسی (ع)، سال‌های سال بعد قوم همیشه بهانه‌گیر و سیری‌ناپذیرِ بنی‌اسرائیل که خود را فرای داشتن رهبری دینی، نیازمند داشتن جلال و شکوه می‌دید تصمیم گرفتند تا برای خود پادشاهانی در قالب جانشین پیامبران انتخاب کنند.…

ادامه مطلب

معرفی عطر زنانه Terracotta

۱۹۰ سال پیش، درست در ماه‌هایی که چارلز داروین، زیست‌شناس و صاحبِ تئوری تکامل تدریجی انسان‌ها سر کلاس زمین شناسی دوره لیسانس اش نشسته بود و خبر نداشت در آینده یکی از مشهورترین اندیشمندان جهان می‌شود، در فرانسه، کیلومترها دورتر، یک شرکت لوازم آرایشی و بهداشتی خانوادگی به نام Guerlain…

ادامه مطلب

پرخواننده‌ترین مطالب

کرونا، درس‌هایی از کره‌جنوبی

  سکانس اول – غرور و جهل شاید یکی از بزرگترین درس‌های این بحران، فهمِ این واقعیت است که هنوز “طبیعت” می‌تواند بزرگترین و کشنده‌ترین دشمنِ انسان باشد. یک حمله ویروسی درست مثل تانک در حال رد شدن از روی نقشه جغرافیا است! قوی‌تر از هر ارتشی، قدرتمند‌تر از دعاهای…

ادامه مطلب

یک حکایت محترمانه – قسمت اول

آنچه می‌نویسم نه خیلی براساس تجربه‌های دیگران که شنیده‌ام، که روی پاره‌خطِ تجربه‌های خصوصی‌ام است. می‌دانم که هیچ تحلیلی تعمیم دادنی نیست، می‌دانم که به اندازه انسان‌های روی کره‌ی زمین الگوهای رفتاری متنوع ‌داریم، ‌و البته مُشرفم که هر نگاه تحلیلی روی رفتارهای انسانی می‌تواند از نسلی به نسلی دیگر…

ادامه مطلب

اشتباهِ فرماندار

Artwok by Fiveonthe   ساده که بگویم، این روزها حالم عالی است و بد است. مانند جزر و مد دریا. ۱۰ صبح عالی‌ام و ۲ عصر که می‌شود ناگهان بدم. بی‌ آنکه چیزی سبب‌اش باشد. همین دومینو، تا پایان شب. شاید ما پسرها مثل دخترخانم‌ها پریودهای فیزیولوژیکی که بر روح…

ادامه مطلب

برادرِ بزرگتر

برداشت اول – حیاطِ شلوغ این روز‌ها به آخرین شلوغی فضای شبکه‌های اجتماعی فارسی نگاه می‌کنم، موضوع “قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین” ترند مباحثه‌ها و اخبار و بحث‌ها شده است. خاصه آن بخش‌اش که بارها آن را با قرارداد ترکمانچای در یک قاب قرار می‌دهند. گوشه‌ای از ذهن‌ام مشغول…

ادامه مطلب

دروغ‌گویی سیستماتیک

تقریبا هیچ حکومتی به معنای واقعی با مردم‌اش “همواره” صادقِ و شفاف نبوده. “شفافیت” و “صداقت” نسبت به مردم، طیفی بوده است که از کم‌ترین به بیشترین چیدمان شده. دولت‌ها یا حکومت‌ها، به خاطر بقا و حفظ قدرت، گاهی با Manipulation یا گمراهی افکار عمومی سعی در فریب مردم برای…

ادامه مطلب

پرزیدنت ترامپ و چرنوبیلِ امریکایی

سکانس اول – اکوسیستم ایرانی، اکوسیستم امریکایی شاید هیچ وقت به اندازه امروز از این‌که استاد سابق‌ و بدجنس‌ام در مدرسه علوم سیاسی مجبورمان کرد کتابThe Butterfly Defect را مطالعه کنیم، هیجان‌زده نیستم. کتابی که درباره تئوری اثرِ پروانه‌ای حرف‌ می‌زد و شرح می‌داد که چگونه یک بحران در نقطه‌ای…

ادامه مطلب

کپسولِ سمی

قسمت اول   سکانس یکم – کپسولی که قورت می دهیم… اگر در یک روز تعریفِ فرزندتان را در جایی که خودش هم حضور دارد پیش جمعی بدهید، اما بعد‌تر، جایی دیگر، حتی خصوصی، او را به خاطر کاری مواخذه کنید و بگویید برای کارش تاوانی سخت خواهد داد، فکر…

ادامه مطلب

فانتزی‌های سکسیِ ما

شاید اگر در سفر اخیرم به ایران در فاصله چند هفته، این پیشنهاد، دو بار متفاوت و توسط پارتنر دو نفر از دوستانم به من نمی شد باور نمی کردم که مساله سکس گروهی در جایی مثل تهران به وضوح دارد تبدیل به یک مد اجتماعی غریب یا رفتار جدید…

ادامه مطلب

عشق افلاطونی

زاویه اول می‌خواهم درباره عشق بنویسم. کوتاه. شاید با صراحت بیشتر. من وقتی کودک بودم، کودک که نه، کمی بزرگتر، نهایت مفهومِ عشق را بوسیدن لب‌های دختری می‌دیدم که می‌توانستم دوستش بدارم. مثلا اَوانی که ۵ ساله بودم. ۱۰ ساله که شدم، به آن بوسه، لمسِ تن و شانه کردن…

ادامه مطلب

سرزمین عموسام (قسمت اول)

این نوشته را می‌نویسم تا درباره مهاجرت از روی تلخ‌اش صحبت کنم. در اصل می‌خواهم این متن را با این ادعا شروع کنم که اغلب مهاجران ایرانی به امریکا درباره “کپسول مهاجرت”‌شان به شما حقیقت را نمی‌گویند. شما یا هدف دروغ‌های آنان قرار می‌گیرید، یا از مواجه شدن با همه…

ادامه مطلب

۲۰ سال و ۲۰ دقیقه

من این طور فهمیده‌ام که خیلی اوقات ما آدم‌ها وقتی حسادت می‌کنیم در اصل به پیشرفت یا رابطه یا شرایط کسی حسد نمی‌ورزیم، احتمالا از کم‌توانی خویشتن که به آن پیشرفت و رابطه و شرایط نرسیده‌ایم خشم می‌گیریم. یعنی از خودمان بدمان می‌آید اما آن‌گونه واکنش نشان می دهیم. تا…

ادامه مطلب

قلبی پر از آشوب

سه سال بعد از آمدنِ‌ من و مادر و برادر به ایران، وقتی ۱۷ یا ۱۸ ساله بودم، درست زمانی که حتی خیلی از اقوام‌ام را از نزدیک و دقیق نمی‌شناختم؛ اولین کسی که توانستم با او در خانواده ارتباط برقرار کنم پرهام بود. نامزدِ عمه‌ی کوچک‌ام. پرهامِ ۱۷ سال…

ادامه مطلب

آخرین نیمه‌شب

قلم رنجه
۱ بهمن ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۱ بهمن ۱۳۹۹

  اولین باری که شروع کردم به زبان فارسی را از روی یک کتاب تِلک تِلک یادگرفتن، یعنی نخستین برخوردم با کتاب‌های فارسی حدود ۱۴ سالگی‌ام بود. با مجموعه‌ای ادبی و نقد ادبی در کتابخانه مادرم به نام “کتاب هفته”، این مجموعه‌ی قدیمی از پدربزرگ به مادر یادگاری رسیده بود.…

ادامه مطالعه

تاریخِ خودمانی یهودیان – قسمت آخر

فرهنگِ جامعه
۲۷ دی ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۲۷ دی ۱۳۹۹

بدون تعصب که نگاه کنیم، هر سه دینِ یهودیت، مسیحیت و اسلام از مردسالارانه‌ترین ادیان جهان‌اند. با این وجود می‌شود گفت از میان این سه، یهودیت، به شدت مردسالارانه‌تر و سخت‌گیرتر است. اما آنچه بزرگترین پرسش را فارغ از این خصوصیت در ذهن ما ایجاد می‌کند این است که چرا…

ادامه مطالعه

امریکا علیه امریکا

قلم رنجه
۲۳ دی ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۲۳ دی ۱۳۹۹

این از آن قلم‌رنجه‌هاست که داخل‌اش پسرِ بدی هستم. نه این که با خشم بنویسم نه. اما کمتر رواداری می‌کنم. بیشتر خودمختارم. (چشمک) پدربزرگ، پدرِ مادرم، عادتی غیرمعمول داشتند. انسانِ با دیسیپلین، جدی و اجتماعی که مهاجرت کوتاهش به فرانسه (در محدوده‌ی سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۲۱) او را این‌طور کرده…

ادامه مطالعه

معرفی عطر Lost Cherry

فرهنگِ زیبایی
۱۴ دی ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۱۴ دی ۱۳۹۹

دُردانه برندی که همواره و چشم بسته سه‌گانه‌ی عطر و عینک و کفش از آن بر می‌دارم Tom Ford است. برندی که علاقه‌دارم با کاری که در استودیوی معماری می‌کنم و جمع کردن دستمزدی که از آن می‌گیرم از محصولاتش داشته باشم. اگر بخواهم صادق باشم، قیمت‌گذاری محصولات‌ این برند…

ادامه مطالعه

تاریخ خودمانی یهودیان – قسمت سوم

فرهنگِ جامعه
۴ دی ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۴ دی ۱۳۹۹

در قسمت قبل تا اینجا پیش رفتیم که پس از به پیامبری رسیدن حضرت موسی (ع)، سال‌های سال بعد قوم همیشه بهانه‌گیر و سیری‌ناپذیرِ بنی‌اسرائیل که خود را فرای داشتن رهبری دینی، نیازمند داشتن جلال و شکوه می‌دید تصمیم گرفتند تا برای خود پادشاهانی در قالب جانشین پیامبران انتخاب کنند.…

ادامه مطالعه

معرفی عطر زنانه Terracotta

فرهنگِ زیبایی
۲۵ آذر ۱۳۹۹
نوشته پرنس‌جان ۲۵ آذر ۱۳۹۹

۱۹۰ سال پیش، درست در ماه‌هایی که چارلز داروین، زیست‌شناس و صاحبِ تئوری تکامل تدریجی انسان‌ها سر کلاس زمین شناسی دوره لیسانس اش نشسته بود و خبر نداشت در آینده یکی از مشهورترین اندیشمندان جهان می‌شود، در فرانسه، کیلومترها دورتر، یک شرکت لوازم آرایشی و بهداشتی خانوادگی به نام Guerlain…

ادامه مطالعه
مطالب بیشتر

پرنس‌جان در شبکه‌های اجتماعی

Soundcloud Instagram Telegram

دسته بندی مطالب

  • سیاست (۶۷)
    • سیاستِ آمریکایی (۲۷)
    • سیاستِ اقتصادی (۴)
    • سیاستِ ایرانی (۲۶)
    • سیاستِ بین الملل (۹)
  • فرهنگ (۱۸۳)
    • فرهنگِ توسعه (۴)
    • فرهنگِ جامعه (۱۵)
    • فرهنگِ رابطه (۷۴)
    • فرهنگِ زیبایی (۹۰)
  • قلم رنجه (۹۱)
  • گفت‌آوا (۱)
  • هنر و معماری (۱۲)
    • معماری (۹)
    • هنر و موسیقی (۲)

آرشیو مطالب

  • ۱۳۹۹
  • ۱۳۹۸
  • ۱۳۹۷
  • ۱۳۹۶
  • ۱۳۹۵

عضویت در خبرنامه

علاقه مند به دریافت ایمیل برای کدام دسته از مطالب هستید؟

  • درباره پرنس‌جان
  • تماس با پرنس جان
  • آیین نامه اخلاقی
  • آیین‌نامه حریم‌خصوصی

پرنس جان در شبکه های اجتماعی

Soundcloud Instagram Telegram

عضویت در خبرنامه هوشمند

اولین کسی باشید که از درج مطلب جدیددر بلاگ پرنس جان مطلع خواهید شد.

عضویت

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پرنس‌جان می‌باشد. بازنشر متن‌ها با ذکر دقیق منبع بلامانع است. چاپِ عمومی یا انتقال به فضایی دیگر تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.