×

با سپاس از همه دوستان و خوانندگان گرامی که برای مطالعه‌ی اینستاگرامِ “پرنس‌جان” درخواست عضویت (Request) ارسال می‌کنند. لطفا به موارد زیر کاملا دقت بفرمایید.

شیوه‌ی متفاوت تولید محتوی در “اینستاگرام پرنس‌جان” رویکردی کاملا متفاوت در پذیرش اعضا را سبب شده است. به سبب خصوصی‌تر بودن محتویِ نوشتاری و تصویری آن، برخلاف وب‌سایت و کانال تلگرامی، اینستاگرام پرنس‌جان از حالت Public خارج شده، و تنها از عضویت تعداد محدودی از خوانندگان گرامی با شرایط خاص استقبال می‌کند. از این رو، در صورتیکه برای عضویت، به هر دلیل، حاضر یا قادر به قبول یا پذیرش “مسیر و شرایط عضویت” نیستید، لطفا از ارسال Request خودداری فرمایید.

علت این سخت‌گیری جلوگیری از عضویت اکانت‌های سایبری، بات‌های اینستاگرامی، اکانت‌های Fake یا باندهای اینستاگرامی است که با عضویت فله‌ای اقدام به report برای سانسور شدن یک محتوی یا از دسترس خارج شدن یک اکانت می‌کنند. همین‌طور جلوگیری از عضویت افرادی است که با ساخت اکانت‌های فیک برای ارسال تبلیغات یا پیام‌های غیراخلاقی به دیگر Followerها به دنبال فرصت هستند. درپایین، شرایط پذیرش عضویتِ دوستان جدید در غالب ۳ حالت (سناریو) قید شده است؛ لطفا از ارسال هرگونه پیام توضیحی پرهیز فرموده و عنایت بفرمایید عبور از یکی از این سه مسیر می‌تواند سبب پذیرش درخواست شما گردد.

 

مسیر اول برای عضویت:

اگر اکانت اینستاگرام شما

  • دارای اسم، فامیل و تصویری واضح باشد.
  • تنها یک اکانت شخصی، و نه تجاری یا آموزشی باشد.
  • همچنین براساس محتوی آن قابل تشخیص باشد که این اکانت به تازگی ساخته نشده است. (چنانچه اکانت شما هیچ محتویی ندارد، لطفا درخواست عضویت ارسال نفرمایید)

 

مسیر دوم برای عضویت:

دوستانی که از گذاشتن عکس شخصی یا نام و فامیل بر روی اکانت اینستاگرام‌شان به دلیل شرایط خاص معذور هستند، مجبور هستند از اکانت‌های گمنام استفاده کنند، و در اینستاگرام‌شان هیچ محتویی اپلود نکرده‌اند، می‌توانند از مسیر دوم اقدام به عضویت فرمایند. یعنی؛

  • معرفی آدرس دو صفحه دیگرشان در شبکه‌های اجتماعی که از لحاظ مشخصات با هم تطابق داشته باشند (مثل لینکداین + فیس‌بوک یا توئیتر+ لینکداین). که به تازگی ساخته نشده باشند.
  • علاوه بر آن، ارسال یک پیام صوتی (تایید هویت صوتی) از طریق اکانت تلگرام خود.

 

مسیر سوم برای عضویت:

چنانچه به هر دلیل از استفاده از نام و فامیل، و قرار دادن عکس خود معذور هستید، پروفایل اینستاگرام شما فعالیت خاصی نداشته، در شبکه‌های اجتماعی دیگر با اسم و فامیل خود عضو نیستید، مسیر سوم ضبط یک ویدئوی حداکثر ۱۰ ثانیه‌ای است که در آن به یک سئوال پاسخ خواهید داد. این فایل می‌بایست از اینستاگرام و تلگرام شما همزمان ارسال ‌گردد.

 

در نهایت، این‌که تاکید می‌کنم محتوای اینستاگرام پرنس‌جان دارای محتویی عجیب، خارق‌العاده یا خاص نیست و این مسیر سخت‌گیرانه برای عضویت تنها به سبب Club style بودن و خصوصی بودن این فضاست که با وب‌سایت پرنس‌جان و کانال تلگرامی رویکردی متفاوت در تولید محتوی و عضوگیری دارد. همین‌طور چشم‌انداز اینستاگرام پرنس‌جان بر افزایش فالوور نیست و به‌عکس، اصرار بر هرچه پایین‌تر نگاه‌داشتن تعداد اعضای این کلاب وجود دارد.

می‌دانم برای عضویت در اینستاگرام مافیای سیسیل هم نیاز به عبور از چنین شرایطی نیست (لبخند)، اما در صورت اطمینان از شیوه‌ی پذیرش و آگاهی از موارد ذکر شده می‌توانید با فشار دادن این دکمه، برای عضویت اقدام کنید.

 

مطالعه کردم، عضو می‌شوم

پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا
پرنس جان
  • صفحه اصلی
  • فرهنگ
    • فرهنگِ جامعه
    • فرهنگِ رابطه
    • فرهنگِ توسعه
    • فرهنگِ زیبایی
  • سیاست
    • سیاستِ ایرانی
    • سیاستِ آمریکایی
    • سیاستِ بین الملل
    • سیاستِ اقتصادی
  • هنر و معماری
    • معماری
    • هنر و موسیقی
  • قلم رنجه
  • گفت‌آوا

نظامِ بی‌نظام

پرده اول – یک جنبش و هزار آزمون بعد از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی، همه‌ی آنچه در این ۵ ماه جنبش رخ ‌داد به جرات روان مرا به مرز ویرانی کشاند. و یک چیزی اتفاق افتاد که فکر می‌کنم با شرایط آرام امروز برای خیلی‌ها یک اتفاق بزرگ اما…

ادامه مطلب

آرزوهایِ بخواب‌رفته

پرده‌اول – تله‌ی کنجکاوی اسطوره‌ و بهترین موسیقی‌دانِ گیتی، مردی به اسم Orpheus بود. جهان به نوای قطعات و نواخته‌هایش عاشق می‌شد، سوگوار می‌گشت یا که پایکوبی می‌کرد. تنها انسانی که خدایان او را دعوت به نواختن در جمع‌شان می‌کردند. تحسین‌اش می‌کردند. اما Orpheus کمی بعد از ازدواج، معشوقه و…

ادامه مطلب

مهاجرت به امریکا، روایت‌های ما

  چندی پیش، در یک جستار با عنوان “مهاجرت به امریکا، فرار بازندگان” (مطالعه کنید) درباره‌ی مهاجرانی نوشته شد که هرچند می‌توانستند در ایران افرادی موفق و مطرح در زمینه‌ی تخصصی خود باشند، اما در نهایت مهاجرت را انتخاب کردند. به‌اجبار یا به آزمودن. مهاجرت از ایران، از کشوری که…

ادامه مطلب

مهاجرت به امریکا؛ فرارِ بازندگان

پرده‌‌ی اول | قصه‌ی همیشگی من فکر می‌کنم ایران در سه دوره‌ی تاریخیِ مهم، سونامی مهاجرت داشت. دوره‌ی نزدیک به انقلاب ۱۳۵۷ که البته علت بیشتر مهاجرت‌ها سیاسی و اعتقادی بود. هرچند بسیاری از متخصص‌ها و تجّار و مغزهای متفکر اندیشه‌ای در همان‌سال‌ها از ایران خارج شدند. دوره‌ی دوم، دوران…

ادامه مطلب

بی‌قراری‌هایِ یک‌ ربات

  پرده اول | هوش، پول، شانس هوای لس‌اَنجلس آرام آرام رو به بخاری شدن می‌رود. اینجا که می‌رسیم کالیفرنیایی‌ها دو دسته می‌شوند. آن‌ها که با پنکه سقفی تحمل می‌کنند، و آن‌ها که به کولرها پناه می‌برند. اخبار انتخابات آینده امریکا نیز اندک اندک در روزنامه‌ها و تلویزیون هم گرم‌تر…

ادامه مطلب

حجاب، و ولّیِ‌تارِمو

درباره پدیده‌ی “حجاب اجباری” می‌نویسم. درباره ۴۰ و اندی سال اجبار زن ایرانی به پوشاندن‌موهایش برای به خطر نیفتادن اصول یک حکومت مذهبی، به خطر نیفتادن بنیاد خانواده‌ها، و به خطر نیفتادن شریعت. گویی اقتدار شریعت به تارِ مویی بند است و خانواده‌ها به گیسویی رها از هم می‌پاشند و…

ادامه مطلب

پرخواننده‌ترین مطالب

Friendship

در فرهنگ آمریکایی مایک مفهمومی داریم به اسم Friendship ، که می شود همان دوستی اجتماعی. یعنی همان رابطه ای با همان چهارچوبی که من با یک پسر دارم، با دختر هم داشته باشم. مثل رابطه ای که با دخترخانم هایی که در این کانال تلگرام یا هر فضای مجازی…

ادامه مطلب

خیزش بازندگان، شورش امیدواران

ایران در آستانه‌ی شعله‌ور شدن یک خیزش انقلابی است. در ابتدای یکی از تاریخی‌ترین و نادرترین جنبش‌های اجتماعی و ضدحکومتی ایرانِ پس از حکومت پهلوی، که برای نخستین‌بار، ایرانیان خارج از ایران (بدنه‌ مهاجرین و اپوزوسیون) را به عجیب‌ترین شکل ممکن‌، به احساسات ایرانیان معترض داخل پیوند زده است. برای…

ادامه مطلب

فانتزی‌های سکسیِ ما

شاید اگر در سفر اخیرم به ایران در فاصله چند هفته، این پیشنهاد، دو بار متفاوت و توسط پارتنر دو نفر از دوستانم به من نمی شد باور نمی کردم که مساله سکس گروهی در جایی مثل تهران به وضوح دارد تبدیل به یک مد اجتماعی غریب یا رفتار جدید…

ادامه مطلب

سکس برای سرگرمی

این مساله که تفاوت های فرهنگی نقطه ای برای چه بوجود می آیند مطالعه ای هیجان انگیز است. ایرانی ها شیوه رانندگی شان یا آمریکایی ها بسیار متفاوت است. مساله تنها سبک اعمال قانون توسط پلیس ها نیست، مثلا رانندگان ایرانی ها اکثریت ذوقی پنهان از قانون گریزی دارند، که…

ادامه مطلب

یک حکایت محترمانه – قسمت اول

آنچه می‌نویسم نه خیلی براساس تجربه‌های دیگران که شنیده‌ام، که روی پاره‌خطِ تجربه‌های خصوصی‌ام است. می‌دانم که هیچ تحلیلی تعمیم دادنی نیست، می‌دانم که به اندازه انسان‌های روی کره‌ی زمین الگوهای رفتاری متنوع ‌داریم، ‌و البته مُشرفم که هر نگاه تحلیلی روی رفتارهای انسانی می‌تواند از نسلی به نسلی دیگر…

ادامه مطلب

افسانه‌ سوریزاسیون

این روزها احتمال تجزیه‌ی ایران، بحثی داغ است. این پرسش یا هشدار دائماً در شبکه‌های مجازی مطرح می‌شود که اگر این خیزش انقلابی ، پس از براندازی، جای رسیدن به یک حکومت پایدار با دمکراسی مطلوب، سبب تجزیه و جنگ شود و ایران را به ویرانی بکشاند چه باید کرد؟…

ادامه مطلب

تاریخِ خودمانیِ یهودیان – قسمت اول

شناختی که در ایران نسبت به یهودیان وجود دارد، بیشتر، همان مقدار اطلاعاتی است که در کتب درسی یا از طریق سخنرانی‌هایی محدود به جوانان داده شده است. این که در روشِ قطره‌چکانی اطلاعات دادن درباره یهودیان در مدرسه و دانشگاه‌های ایران تصمیم‌آگاهانه‌ای در میان بوده یا ناشی از ضعف…

ادامه مطلب

کرونا، درس‌هایی از کره‌جنوبی

  سکانس اول – غرور و جهل شاید یکی از بزرگترین درس‌های این بحران، فهمِ این واقعیت است که هنوز “طبیعت” می‌تواند بزرگترین و کشنده‌ترین دشمنِ انسان باشد. یک حمله ویروسی درست مثل تانک در حال رد شدن از روی نقشه جغرافیا است! قوی‌تر از هر ارتشی، قدرتمند‌تر از دعاهای…

ادامه مطلب

انقلاب اُرگانیک | قسمت اول

  گزارش اخیر روی یکی از بولتن‌های اخیر سازمان CIA، نشان می‌دهد در “حال ‌حاضر” خطر خیزش انقلابی ۱۴۰۱ برای رژیم ایران پایین آمده و دیگر یک تهدید برای بقای رژیم محسوب نمی‌شود؛ هرچند همچنان می‌تواند هزینه‌های اعتباری (جهانی) و مالی زیادی به حکومت ایران تحمیل کند. شاید خطوط داخل…

ادامه مطلب

اشتباهِ فرماندار

Artwok by Fiveonthe   ساده که بگویم، این روزها حالم عالی است و بد است. مانند جزر و مد دریا. ۱۰ صبح عالی‌ام و ۲ عصر که می‌شود ناگهان بدم. بی‌ آنکه چیزی سبب‌اش باشد. همین دومینو، تا پایان شب. شاید ما پسرها مثل دخترخانم‌ها پریودهای فیزیولوژیکی که بر روح…

ادامه مطلب

عشق افلاطونی

زاویه اول می‌خواهم درباره عشق بنویسم. کوتاه. شاید با صراحت بیشتر. من وقتی کودک بودم، کودک که نه، کمی بزرگتر، نهایت مفهومِ عشق را بوسیدن لب‌های دختری می‌دیدم که می‌توانستم دوستش بدارم. مثلا اَوانی که ۵ ساله بودم. ۱۰ ساله که شدم، به آن بوسه، لمسِ تن و شانه کردن…

ادامه مطلب

پرزیدنت ترامپ و چرنوبیلِ امریکایی

سکانس اول – اکوسیستم ایرانی، اکوسیستم امریکایی شاید هیچ وقت به اندازه امروز از این‌که استاد سابق‌ و بدجنس‌ام در مدرسه علوم سیاسی مجبورمان کرد کتابThe Butterfly Defect را مطالعه کنیم، هیجان‌زده نیستم. کتابی که درباره تئوری اثرِ پروانه‌ای حرف‌ می‌زد و شرح می‌داد که چگونه یک بحران در نقطه‌ای…

ادامه مطلب

نظامِ بی‌نظام

سیاستِ ایرانی
۲۶ تیر ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۲۶ تیر ۱۴۰۲

پرده اول – یک جنبش و هزار آزمون بعد از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی، همه‌ی آنچه در این ۵ ماه جنبش رخ ‌داد به جرات روان مرا به مرز ویرانی کشاند. و یک چیزی اتفاق افتاد که فکر می‌کنم با شرایط آرام امروز برای خیلی‌ها یک اتفاق بزرگ اما…

ادامه مطالعه

آرزوهایِ بخواب‌رفته

قلم رنجه
۲۶ تیر ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۲۶ تیر ۱۴۰۲
عشق، خدا، امریکا

پرده‌اول – تله‌ی کنجکاوی اسطوره‌ و بهترین موسیقی‌دانِ گیتی، مردی به اسم Orpheus بود. جهان به نوای قطعات و نواخته‌هایش عاشق می‌شد، سوگوار می‌گشت یا که پایکوبی می‌کرد. تنها انسانی که خدایان او را دعوت به نواختن در جمع‌شان می‌کردند. تحسین‌اش می‌کردند. اما Orpheus کمی بعد از ازدواج، معشوقه و…

ادامه مطالعه

مهاجرت به امریکا، روایت‌های ما

فرهنگِ جامعه
۲۳ خرداد ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۲۳ خرداد ۱۴۰۲

  چندی پیش، در یک جستار با عنوان “مهاجرت به امریکا، فرار بازندگان” (مطالعه کنید) درباره‌ی مهاجرانی نوشته شد که هرچند می‌توانستند در ایران افرادی موفق و مطرح در زمینه‌ی تخصصی خود باشند، اما در نهایت مهاجرت را انتخاب کردند. به‌اجبار یا به آزمودن. مهاجرت از ایران، از کشوری که…

ادامه مطالعه

مهاجرت به امریکا؛ فرارِ بازندگان

فرهنگِ جامعه
۸ خرداد ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۸ خرداد ۱۴۰۲

پرده‌‌ی اول | قصه‌ی همیشگی من فکر می‌کنم ایران در سه دوره‌ی تاریخیِ مهم، سونامی مهاجرت داشت. دوره‌ی نزدیک به انقلاب ۱۳۵۷ که البته علت بیشتر مهاجرت‌ها سیاسی و اعتقادی بود. هرچند بسیاری از متخصص‌ها و تجّار و مغزهای متفکر اندیشه‌ای در همان‌سال‌ها از ایران خارج شدند. دوره‌ی دوم، دوران…

ادامه مطالعه

بی‌قراری‌هایِ یک‌ ربات

قلم رنجه
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲

  پرده اول | هوش، پول، شانس هوای لس‌اَنجلس آرام آرام رو به بخاری شدن می‌رود. اینجا که می‌رسیم کالیفرنیایی‌ها دو دسته می‌شوند. آن‌ها که با پنکه سقفی تحمل می‌کنند، و آن‌ها که به کولرها پناه می‌برند. اخبار انتخابات آینده امریکا نیز اندک اندک در روزنامه‌ها و تلویزیون هم گرم‌تر…

ادامه مطالعه

حجاب، و ولّیِ‌تارِمو

سیاستسیاستِ ایرانی
۲۳ فروردین ۱۴۰۲
نوشته پرنس‌جان ۲۳ فروردین ۱۴۰۲

درباره پدیده‌ی “حجاب اجباری” می‌نویسم. درباره ۴۰ و اندی سال اجبار زن ایرانی به پوشاندن‌موهایش برای به خطر نیفتادن اصول یک حکومت مذهبی، به خطر نیفتادن بنیاد خانواده‌ها، و به خطر نیفتادن شریعت. گویی اقتدار شریعت به تارِ مویی بند است و خانواده‌ها به گیسویی رها از هم می‌پاشند و…

ادامه مطالعه
مطالب بیشتر

پرنس‌جان در شبکه‌های اجتماعی

Soundcloud Instagram Youtube Telegram LINE

دسته بندی مطالب

  • سیاست (۷۱)
    • سیاستِ آمریکایی (۲۷)
    • سیاستِ اقتصادی (۴)
    • سیاستِ ایرانی (۳۰)
    • سیاستِ بین الملل (۹)
  • فرهنگ (۱۹۵)
    • فرهنگِ توسعه (۱۱)
    • فرهنگِ جامعه (۱۹)
    • فرهنگِ رابطه (۷۵)
    • فرهنگِ زیبایی (۹۱)
  • قلم رنجه (۹۹)
  • گفت‌آوا (۱)
  • هنر و معماری (۱۳)
    • معماری (۱۱)
    • هنر و موسیقی (۲)

عضویت در خبرنامه

علاقه مند به دریافت ایمیل برای کدام دسته از مطالب هستید؟

  • درباره پرنس‌جان
  • تماس با پرنس جان
  • آیین نامه اخلاقی
  • آیین‌نامه حریم‌خصوصی

پرنس جان در شبکه های اجتماعی

Soundcloud Instagram Youtube Telegram LINE

عضویت در خبرنامه هوشمند

اولین کسی باشید که از درج مطلب جدیددر بلاگ پرنس جان مطلع خواهید شد.

عضویت

تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پرنس‌جان می‌باشد. بازنشر متن‌ها با ذکر دقیق منبع بلامانع است. چاپِ عمومی یا انتقال به فضایی دیگر تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.