(متن برای افراد بالای ۱۶ سال نوشته شده است)
یکی از اتفاق هایی که در زندگی همیشه ما را در مقابل عمل انجام شده قرار می دهد وارد شدن ارتش احساسات به سرزمینی است که قرار است قلمرو منطق و عقل ما باشد. به عنوان نمونه عاشق بودن می تواند باعث شود ما یک انتخاب غیرعقلانی داشته باشیم، یا اجازه بدهیم احساسات و احترام سبب شود در رودربایستی ماندن برما چیره شود.
مفهومی وجود دارد به اسم Safe Sex. یعنی بی فاصله شدن با رعایت مسایل بهداشتی. بگذارید اسمش را بگذاریم بی‌فاصلگی (SEX) اَمن، یا بی فاصله شدن اَمن. یعنی شما از یک بی فاصله شدن بدون این که هیچ خطر یا بیماری به شما منتقل شود، لذت می برید. روی کاغذ امن ترین رفتار سکسی چه هست؟ خودارضایی (Masturbation). چرا؟ چون آدم که دست خودش ایدز نمی گیرد. از صابون داروگر هم همین طور. اما می دانیم خودارضایی در یک رابطه سالم دو نفره امری بی خود است. پس وارد دنیایی واقعی تر می شویم و درباره بی‌فاصلگی میان دو نفر حرف می زنیم.
انتقال بیماری یا عفونت از طریق بی‌فاصلگی دو علت کلیدی دارد، اولین اش این که ما به خاطر هوس به شکل ناگهانی بی‌فاصلگی کنیم، پس فرصت دقت روی بهداشت پارتنرمان را نداریم. دومش این که به خاطر دخیل بودن احساس مان یا عاطفه پارتنرمان، از فکر کردن درباره مسایل بهداشتی خودمان یا او صرف نظر می کنیم. یا در کنجکاوی نسبت به آن رودربایستی می کنیم. آیا اشتباه می کنیم؟ به آن فکر کنیم.
وقتی از بی‌فاصلگی حرف می زنم به دو نوع مشخص از آن اشاره می کنم. بی‌فاصلگی کامل(Copulation) یا همان Position هایی که از طریق آن یک خانم می تواند هم به ارگاسم برسد و هم صاحب فرزند شود، یا Oral Sex، که من اینجا بطور خلاصه با فعل اورال کردن از آن نام می برم. یعنی لذت ارگاسم دادن به پارتنر، از طریق لب ها و زبان.
رفتار طبیعی ما وقتی می خواهیم یک آمپول به بدن مان تزریق کنیم چه هست؟ مشخصات آمپول را چک می کنیم، و بعد تاریخ انقضای آن را. همین طور از وکیوم بودن سرنگ مطمئن می شویم. چون قرار است محتوای آن وارد بدن مان شود.
رفتار طبیعی ما وقتی یک موز را می خواهیم داخل حلق مان بکنیم چطور؟ خیلی چیزها را چک می کنیم. این که یک موزِ خسته نباشد، روی اش لک و پیس نباشد، بوی بد ندهد یا از همه مهمتر بهداشتی باشد. ما موز را می خوریم. ما موز را تماشا نمی کنیم. یا با موز احول پرسی نمی کنیم. پس مراقب هرچیزی که قرار است وارد بدن مان بشود بهتر است باشیم، چه از راه دهان، چه از هرجا که قسمت و تقدیر باشد. نکته مهم این است که بی‌فاصلگی هم نوعی ورود چیزی به بدن ماست. حال یا از صحن جنوبی، یا از صحن شمالی. پس همان حساسیت ها لازم است.
واقعیتش هر نوع بی‌فاصلگی که ما می کنیم، دارای احتمالی از خطر است. بعضی بی‌فاصلگی ها اما پر خطرتر هستند. مثل رانندگی در بعضی جاده ها. نتیجه این که باید گاهی احساسات و اشتیاق و هوس را کنار بگذاریم و قبل از انجام شان از داشتن Safe Sex مطمئن شویم. تحقیقات می گویند با این که احتمال بیمار شدن از طریق بی‌فاصلگی خیلی شایع نیست اما انتقال ویروس HIV، مبتلا شدن به بیماری کلامیدیا (Chlamydia) و بیماری سوزاک (Gonorrhoea) روز به روز دارد بیشتر می شود. اینجا یک Red flag داریم. مثلا بیماری کلامیدیا می تواند گاهی باعث کوری بشود. آقایان که احتمال کور شدن شان وقت بالا و پایین پریدن و به تخت و پاتختی خوردن بیشتر است.
چه افرادی بیشتر این احتمال هست که بی‌فاصلگی با آن ها خطر داشته باشد؟ جوابش خیلی سخت نیست، آن ها که مدام پارتنر عوض می کنند، آن ها که درباره وضعیت سلامتی شان خیلی اطلاع ندارند، آن ها که می فهمید انسان های مراقب بهداشت شان نیستند مثل بعضی آقایان همین طوری مثل یک باکتری در سایز XXL هستند، خوب معلوم است داخل آنجای شان هم مورد بهداشتی دارد. اما جالب است که آمده اند و دیده اند علت مهم بالا رفتن نمودار بیماری های ناشی از بی‌فاصلگی دو چیز است، این که ما وقتی از بهداشت پارتنرمان مطمئن نیستیم بدون کاندوم نزدیکی کرده ایم، و دیگر جا افتادن Oral Sex در سبک زندگی ما.
چرا می گویم جا افتادن، به این سبب که اورال کردن تا ۵۰ سال پیش از لحاظ فرهنگی در خود غرب یک رفتار غیرطبیعی، و خلاف عرف (Taboo activity) بود. امروزه نیست و بخشی میانه بین معاشقه و بی‌فاصلگی کامل شده است. حتی اورال کردن بسیار میان افراد با دیدگاه های مذهبی محبوب شد، مثل کشیش ها و راهبه ها، چون مثلا خانم ها می توانستند بدون از دست دادن بکارت، به ارگاسم برسند. اما خوب این مساله، خطرات خودش را هم با خودش آورد به مرور. چرا اورال سکس امروز بیشتر زیر ذره بین است؟ چون شما نمی توانید روی کله تان کاندوم بکشید و اورال کنید و در امان باشید. پس در اورال کردن ما هیچ راه حفاظتی نداریم جز توکل کردن به خدا.
می خواهم درباره اورال کردن صحبت کنم و بعد درباره چرایی مهم بودن مساله بهداشت. ما دو نوع Oral sex act محبوب در دنیا داریم. نمی دانم این ها در فارسی معادل دارند یا نه، اما دیگر زحمتش را آقای حداد عادل لطفا متحمل شوند. اولی اش هست Cunnilingus. یعنی یک آقا با لب و زبان از لمس بخش پایین تنه یک خانم ایشان را به ارگاسم برساند. سئوال مهم. آیا یک خانم از طریق Cunnilingus واقعا به ارگاسم می رسد. پاسخ بله است. چرا؟ به این دلیل که فقط به عنوان یک نمونه عضوی به اسم کلیتوریس (Clitoris) در آن بخش از بدن یک خانم، آنقدر لبریز از رشته های عصبی حساس است که می تواند با اورال کردن به راحتی او را به ارگاسم رساند.
دومین رفتار محبوب اورال سکس اسمش هست Fellation. همان مراحل بالا است با این تفاوت که یک خانم آن را برای آقا انجام می دهد. دیگر فکر کنم این یکی در فارسی شونصدتا معادل دارد الحمدلله، آمریکایی ها خودمانی به آن می گویند Blowjob. یک نکته جالب. وقتی تاریخ بی‌فاصلگی را می خوانید متوجه می شوید که Fellation از ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح هم یک امر پذیرفته در بی‌فاصلگی بوده و به وضوح نقاشی هایی از آن موجود است از دوران باستان. اما Cunnilingus کاری پسندیده به نظر نمی آمده و بعد از ۸۰۰-۷۰۰ سال کم کم جزو رفتارهای جنسی پذیرفته شده است. این خودش نشان می دهد چطور در گذشته، قرار بوده مرد بیشتر از بی‌فاصلگی لذت ببرد تا یک زن.
اما این ها را گفتم که به اینجا برسم که امروز هم Fellation و هم Cunnilingus در کنار بی‌فاصلگی بدون کاندوم، وقتی از سالم بودن و عاری بودن از بیمارهای مقاربتی پارتنرتان مطلع نیستید می تواند سه دروازه بیمار شدن ما باشد. خوب موزِ آقا ممکن است مساله داشته باشد. پس اینجا این سئوال پیش می آید که آیا شناخت پیدا کردن نسبت به وضعیت سلامت بدن پارتنرمان، به اندازه شناخت پیدا کردن از سلامت روحی او مهم نیست؟ صد البته که هست. حتی بیشتر هم هست. ولی واقعا چقدر شدنی است؟ یا به عبارت بهتر چقدر کمک کننده است؟ به آن فکر کنیم.
شما با آدم دیوانه یا مشنگ یا شکاک می توانید خداحافظی کنید، اما اگر با یک نفر یک بیماری با درمانِ سخت را به شما منتقل کرد هم خداحافظی کنید، که یک یادگاری در بدن شما جا گذاشته است. حال برویم گیاهخوار شویم، تنها آب معدنی بنوشیم یا روغن با کلسترول بالا نخوریم، وقتی به Safe Sex اهمیت ندهیم و همین طور تالاپ تالاپ راه بیندازیم، همه آن مراقبت ها از بدن مان بیشتر شبیه به یک کاریکاتور است. نیست؟
و اما به زبان ساده اگر بگویم، همه بیماری ها یا عفونت هایی که از طریق بی‌فاصلگی می تواند به ما منتقل می شود دو دسته اند
گروه اول – STDs یا Sexually transmitted diseases.
گروه دوم – STIs یا Sexually transmitted infections.
در جایی مثل آمریکا آمده اند و دیده اند بیشترین میزان این ها میان دختران و پسران ۱۵ تا ۲۴ سال بوده است. جالب تر این که بیشتر میزان آن از زاویه ای دیگر میان مردانی بوده که با مردان رابطه داشته اند. در اصل آلوده ترین نوع بی‌فاصلگی در آمریکا، بی‌فاصلگی همجنسگرایان مرد است. اما سئوال این است که STDs در ایران از همین الگو پیروی می کند؟ ما نمی دانیم. فقط می دانیم در ایران احتمالا خانم ها هردوی اش را بیشتر از آقایان دارند.
در گروه دوم عفونتی هست به اسم HPV، بسیار موذی و شایع است میان خانم ها و آقایان. خیلی از افراد آن را دارند اما نمی دانند ناقلش هستند. به شکل همیشگی نیز در بدن نیست در یک دوره ای فعال می شود سیستم ایمنی بدن به مرور آن را از بین می برد.
مساله اما این است که اگر شما با کسی بی‌فاصله شوید که HPV یا Human Papillomavirus اش فعال باشد آن عفونت به شما منتقل می شود. چه بی‌فاصلگی کامل کنید بی کاندوم، چه مراسم موز و هلو خوران باشد.
پس حتی اگر Fellation یا Cunnilingus داشته باشیم وارد دهان مان می شود. این که کسی زگیل تناسلی دارد، می تواند یک علت اش ابتلا به فونت HPV باشد. می دانم این واکسن در آمریکا الزامی است و مثلا در دوران دبستان من و همکلاسی هایم این واکسن را اینجا دریافت کرده ایم، اما این را هم می دانم در بسیاری از کشورها افراد باید خودشان برای آن اقدام کنند، مثل ایران. در هر حال، تزریق واکسن HPV باعث می شود شما این عفونت را از دیگران نگیرید و در معرض خطرش نباشید.
در گروه اول اما بیماری هایی هست که منتقل می شوند. مثل Chlamydia که بعد از یک هفته تا سه هفته علایم اش در شما ظاهر می شود و موتورخانه شما شروع می کند به سوزش و درد، مثل Gonorrhea یا سوزاک که به خصوص موقع اورال کردن یا بی‌فاصلگی از مقعد بسیار احتمال انتقال اش به شما هست و اگر دیدید اندام پارتنرتان ترشحات دارد ممکن است یکی از دلایل اش همین بیماری باشد، مثل انتقال ویروس HIV که عامل بیماری ایدز است و دیگر جای شوخی نیست. این ها جزو STD ها هستند.
خبر خوب اول این است که امروزه اکثر عفونت ها یا بیماری هایی که از راه بی‌فاصلگی منتقل می شوند قابل درمان یا قابل پیش گیری اند. خبر خوب دوم این است که تقریبا ۷۵% مردم این ریسک ها را در بی‌فاصلگی های شان ندارند و دچار مشکلی نمی شوند. خبر بد این که اگر جزو آن ۲۵ درصد فلک زده باشید و بعد از بی‌فاصلگی بدون وسایل محافظتی با افرادی که از گذشته آن ها خیلی مطمئن نیستید، برخی آزمایش ها را ندهید ممکن است برای دیر فهمیدن در بخش درمان دچار مراحل سختی شوید. با این وجود یادتان نرود حتی تشخیص زودهنگام ویروس HIV در بدن شما، می تواند مانع از ابتلا به ایدز در شما شود.
موقع بی‌فاصلگی، کاندوم بهترین دوست ماست وقتی به سلامتی کامل خودمان یا پارتنرمان اطمینان نداریم. حالا بعضی ها می روند کاندوم های عجیب می خرند. کاندوم با طعم انار! آلبالوخشکه! کاندوم با خارهای تپنده! ول کنید این مسخره بازی ها را. کاندوم باشد فقط. اتم که نمی خواهیم بشکافیم. البته بدن انسان طوری کار می کند که سیستم ایمنی اش برای اکثر خطرات بی‌فاصلگی دست به پاک سازی و مبارزه می زند و اغلب موفق است، اما احتیاط همیشه شرط عقل است. برای بهداشت تن خرج کنید، وقت بگذارید و در عوض روی لذت بردن و بی فاصله شدن متمرکز شوید. به خصوص من به آقایان پیشنهاد می کنم از کرم های پاکیزه کننده و آنتی باکتریال حتما استفاده کنند. خانم ها بسیار بیشتر.
واقعیت اش این است که اگرچه ما وقتی از پارتنرمان در این موارد سئوال می کنیم می تواند حقیقت را به ما نگوید، یا حتی ممکن است خودش از سلامت خودش نامطلع باشد، اما من فکر می کنم در ایران همچون امریکا باید این فرهنگ جا بیفتد که سئوال و جواب درباره گذشته رفتار جنسی افرادی که می خواهیم با ان ها ارتباط نزدیک داشته باشیم امر زشتی نیست. اطلاع پیدا کردن از بهداشت جنسی پارتنر ما همان قدر مهم است که بهداشت روانی او. این حق انسانی شماست که درباره اش بدانید. گذشته عاطفی دیگران به ما مربوط نیست، اما گذشته جنسی شان به نظر من هست.
اگر کسی از این مساله ناراحت می شود طبیعتا این مشکل اوست نه ما ،اما خوب این را هم باید قبول کرد هنوز در فرهنگ ایرانی صحبت در این زمینه ها خیلی سخت است، خصوصا احساسات و نجابت ما ایرانی ها در این مورد خیلی یاری نمی کند. بنابراین برای من جای سئوال است که چطور آن ۷۶% شرکت کننده در نظرسنجی این موضوع را ادعا کرده اند که در این باره از پارتنرشان سئوال می کنند. نمی دانم. شاید در این مدتی که من ایران نبوده ام روحیات رابطه ای نسل جدید بسیار تغییر کرده است. چشمک