صفحه اصلی فرهنگفرهنگِ رابطه قواعدِ بازی

قواعدِ بازی

نوشته پرنس‌جان
فرهنگِ رابطه

جزو آن دسته آدم هایی هستم که اگر کسی مقابل ام با یک پز روشنفکرانه بگوید که برای شروع یک رابطه عاطفی پیش از همه به اخلاق طرف مقابلش دقت می کند و چهره و اندام برایش مهم نیست، یا فکرمی کنم در باغ نیست، یا که خیال می کنم یک خالی بندِ تمام عیار است. “ظاهر” مهم است. خاصه آن نوعش که دستِ خودمان است. تناسب اندام، پوشش و تمیزی. نه فقط در یک رابطه عاطفی، در همه بخش های زندگی. چه خوشمان بیاید یا که نه، ظاهر می تواند جایگاه ما را مثل آسانسور در اجتماع (social situations) بالا و پایین کند. یک جایی بیشتر، یک جایی کمتر. ظاهرِ عالی می تواند باعث شود مردم زودتر به شما اعتماد کنند، یا شما را آدم موفق تری بدانند. شما با ظاهر عالی، زودتر از دیگران می توانید رابطه های جدیدتان را بسازید و حتی در ابتدا احترام بیشتری می گیرید.

در همین آمریکا خوشتیپ بودن و زیبا بودن (Nice visage) (خاصه در لس آنجلس و نیویورک) می تواند باعث شود با ساعت – حقوق بالاتری قرارداد ببندید (نه در شغل های کارگری و خدماتی). جالب است که بدانید یک معمار خوشتیپ آمریکایی که کارمند است، در سال حداقل ۱۸۰۰ دلار درآمد بیشتری نسبت به همکارانش دارد. این نتیجه یک تحقیق در دانشگاه فلوریدا بود بر روی تاثیر Appearance بر روی افزایش درآمد که به چشمم آمد. نکته جالب دیگری بگویم. طبق تحقیقات دانشگاه ایرواین کالیفرنیا، همیشه کاندیداهای تازه کار کنگره ای که خوش لباس و خوش صحبت و خوش چهره بوده اند احتمال رای آوری شان بیشتر از کاندیداهای تازه کاری بوده که برنامه های قوی تری داشته اند! یک عکس خوب از یک کاندیدای آمریکایی می تواند ۵۴ درصد بیشتر از برنامه های او در انتخابش موثر باشد. آقای احمدی نژاد اما این قاعده را قهوه ای کرد. این یعنی Appearance matters. ظاهر مهم است. اغلب زنان جذب مردانی با چشمان گیرا و فرهمند (کاریزما) می شوند، مردها هم جذب خانم هایی که به تناسب اندامشان اهمیت می دهند. حتی اغلب زنان به مردانی که چهارشانه و قد بلند هستند بیشتر اعتماد می کنند، بنابراین ظاهر یک Hidden influences یا تاثیر مخفی بر ذهن همه ما دارد. عین میکی موس نگوییم ندارد.

ظاهر ما می تواند درباره کارکتر مان حرف بزند. شاید اشتباه حرف بزند، اما می زند. ازآن بدتر زیبایی و زشتی، که بخش اکتسابی ظاهر هستند هم همین کار را می کنند. اگر صورت پرنس جان دیده می شد، حتما تاثیر بر روی نفوذِ نوشته هایش داشت. مهم نیست خوب یا بد، مهم این بود که تاثیر آن Eliminate شود تا به پیام رسانی بیشتر توجه شود. همان طور که برای همیشه یک کارکتر ناشناخته ماندن هم تاثیر متفاوت خودش را دارد. اما گاهی قاعده برعکس است، ما در زندگی واقعی می خواهیم اتفاقا از ظاهرِ خوب خودمان برای روغن کاری روابط مان استفاده کنیم. و گاهی این ظاهر را می شود به سادگی و از روش های منطقی “خوب تر” کرد، این اصل ماجراست.

ظاهر اول دیده می شود، مثل زیبایی، روی ذهن پنهان ما (Subliminal mind) موثر است و می تواند باعث درک و برداشت غیرارادی ما از ظاهر او (Unconscious inferences) بشود. این دست خودمان نیست. اتفاق می افتد. اگر حضرت یوسف شبیه به مهران غفوریان بود، از پشت پیرهنش پاره می شد؟ خودش را هم پاره می کرد زلیخا سمت او نمی رفت. حتی صدا هم جزئی از ظاهر است. صدا انگیزاننده است. صدای گرم و خش دار یک مرد، یا صدای لطیف و آهنگین یک زن. شنیدن صدای خروس وار دوستت دارم از یک مرد ما را به هیجان می آورد؟ یا احوال پرسی جیغ جیغوی یک خانم؟ این ها روی Subliminal mind ما تاثیر عمیق می گذارند. داخل Package ظاهرند.

شما حتی وقتی می خواهید یک مقدار پنیر لیقوان برای تان وزن کنند، حتی اگر از طعمش مطمئن باشید، اول نگاه می کنید تا یک پنیر له و قناس و غیربهداشتی برای شما روی ترازو نگذارند. به Appearance پنیرجان دقت می کنید. در آن لحظه شما پیش از فکر کردم به طعم آن، به ظاهر آن توجه می کنید. پس چطور می شود ما برای نزدیک شدن عاطفی به یک انسان، که از پنیر خیلی مهم تر است، بگوییم ظاهر مهم نیست؟ یا در درجه اول نیست؟ باید بگوییم آخرین چیزی نیست که برای مان مهم است. خیلی جالب است که اخیرا تحقیقی گسترده شده بود و نشان می داد مردانی که ادعا می کرده اند که ظاهر پارتنرشان برای شان مهم نیست،و بعد از پنج سال دوباره سراغ شان رفته اند، بیشتر از مردانی که به ظاهر اهمیت می داده اند وارد رابطه با زنان دیگر یا خیانت شده اند. در اصل اکثر آن ها در طول رابطه اول، جذب زنان زیباتری شده اند! و سئوال این است که اگر زیبایی ظاهری برای آن ها در اولویت نبوده، چرا به طرز معنا داری خیانت کردن در آن ها بیشتر از گروه دیگر مردان بوده؟ به آن فکر کنید. چشمک

می خواهم روی دو مساله دست بگذارم. دو مساله ای که در ظاهر زنان و مردان ایرانی زیاد دیده ام. بخشی از ظاهر تمیزی است. مرد ایرانی باید خیلی روی آن کار کند. میانگینِ مرد ایرانی خوشتیپ هست، اما تمیز نیست. البته من بینی ام را مثل پیشی زیر بغل همه آقایان نمالانده ام، اما میانگین تجربه هایم است. این ظاهری است که اکتسابی نیست. دست خودمان است. و همین طور خانم ها، اصولا اغلب خانم های ایرانی اندام زیبایی ندارند. دست خودشان نیست. ژن ایرانی این است. پاهای زیبایی ندارند، یا سایزهای بدنی شان تناقض دارد، سایز بالا تنه با پایین تنه متفاوت است. این ها اکتسابی است، اما بد اندام شدن به خاطر ورزش نکردن و زیاد خوردن دیگر اکتسابی نیست، بخشی از ظاهر است. درباره آن هم حرف می زنم.

برداشت اول – ورود خانم ها ممنوع!

ظاهر یک مرد، مثل قاب عکسی است که از خودش برای تماشا در معرض دید خانمی قرار می دهد که با او رابطه عاطفی دارد. مهم است که منِ آقا چطور خودم را بصورت یک Package کم نقص Present می کنم. وقتی شما خوشتیپ باشید اما لباس تان را که بردارند یک گوریل پشمالو بزند بیرون، این یک Red flag است. اندام ورزشی داشته باشید اما زیر بغل تان بوی آهن سولفاته بدهد، این یک Red flag است. خوشگل باشید اما اگر شلوارتان را بکشند پایین موتور خانه داخل جنگل آمازون دیده شود، این یک Red flag است. این یک مرد امروزی نیست، این یک مرد متعلق به ۲۰۰ سال پیش است.

بدن مرد باید خیلی تمیز باشد. بوی عالی بدهد. گرم و نرم باشد. دل ات بخواهد دکمه های آن مرد را باز کنی و سرت را بگذاری روی سینه مردانه اش. موی اضافی اش پیوسته پاک شود. کدری هایش برطرف شود. لب های مرد، گردن اش، صورتش، حتی دست هایش بخشی مهم از ظاهر اوست. باید به آن برسد. با دقت. با وسواس. هر هفته، گاهی هر روز. در ارتش آمریکا این را به همه سربازان یاد می دهند. مهمتر از آن ناخن ها، واقعا من ناخن برخی آقایان را می بینم یاد چنگک لودرهای شهرداری می افتادم. به عنوان شغل دوم با آن خاک برداری می کنید؟ برس ناخن، هر مردی باید داشته باشد اگر ناخن هایش را بلند نگاه میدارد. همین طور سوهان ناخن.

مردی که چنین مشکلات ظاهری دارد، کسی است که به خودش اهمیت نمی دهد، اگر کسی به خودش اهمیت ندهد، چطور مطمئن هستید که از نظرش مهم است برای شما بهترین باشد؟ بخشی از Space شخصی ما، بدن ماست. درست مثل حیاط خانه. آیا شما اگر وقتی وارد خانه کسی می شوید حیاط او را بدمنظره و کثیف ببینید، می توانید حس خوبی درباره درون ان خانه هم داشته باشید؟ البته که نه. میانگین مردهای ایرانی در رسیدگی به تمیزی خودشان تنبل هستند. نهایت یک حمام و اصلاح و پیس پیس عطر. روی این موزه باستانی پشم برای چه پرفیوم می زنی؟ لب ها مثل کویر لوت، پر از تَرَک، اما زیر ژل مو دوش می گیریم! برادر لب مهم است. مرا نگاه کن. ازمن بشنو. آن لب تو را نجات می دهد نه آن ژل لعنتی. چشمک

کرم لب داشته باشید. اندازه دو بند انگشت است و جا نمی گیرد. زیر بغل ها و موتورخانه، باید مثل دسته گل باشند. پیوسته. اصلا برای موتورخانه کرم های مخصوص هست، تصویرش را می گذارم (Intimate Deodorant Cream) و اما نمی دانم این برند در ایران هست یا نه، اما هم مانع عرق می شوند، هم مانع بدبو شدن. آن پایین باید به تمیزی آن بالا باشد. برای سلامتی خودتان هم مهم است. فلکه اصلی آب آنجاست. یک محلول کوچک دهان شویه، به نظرم در محل کار یا اتومبیل یکی اش را داشته باشید. خاصه قبل از قرار با یک خانم. همین طور یک جعبه قرص های خوشبو کننده. من هردوی اش را همیشه دارم. با دندانپزشک تان صحبت کنید و از بوی دهان تان مطمئن باشید لطفا. بعضی ها با همه خوشتیپی و درجه یک بودن، از دهان شان بوی برزخ می آید. افتضاح. بینی خانم ها را دست کم نگیرید. خانم ها شاید با گوش های شان عاشق شوند، اما با چشم ها و بینی شان نزدیک می شوند. تر و تمیز کنید. سال ۱۳۵۷ بود تن تمام گوریلی خواهان داشت، سینه را نگاه دارید، دست ها و پاها را متعادل نگاه دارید و بقیه را سفید برفی کنید، که امسال سال ۱۳۹۶ است.

بهتر است از After Shave استفاده نکنید، همین طور خمیرریش هایی که داخل شان الکل دارند. به مرور پوست را زبر و خراب می کنند. این تجربه من است. به جای آن از کرم اصلاح ریش استفاده کنید. هم وقتی روی پوست قرار می گیرد لیزتر است برای اصلاح، هم صورت تان را بسیار نرم نگاه می دارد. به گوش های ات برس برادر. یک خانم دوست ندارد وقتی لاله گوش ات را گاز می گیرد ناگهان یک غار علیصدر آنجا ببیند.
یک مرد بهترست یک نوع بو ندهد، بگذارید بدنش را سه قسمت کنم. موهایش، بخش عمومی تن اش، بخش خصوصی اندام اش، سه بوی متفاوت. از نظر خیلی ها قرتی بازی است. اما مهم است. شیطان در جزئیات است! بوی بدن تان بهتر است Spectrum باشد. طیف باشد. یک دوستی داشتم پرفیوم اش را به پایین تنه اش هم پیس پیس می کرد! از بالا تا ماتحت که نباید یک بو بدهی مشنگ، نوزاد سه روزه که نیستی. بوی های Powdery و Soapy برای موها و صورت و پایین، بوی تن بو های پرفیومی. قاعده مشهور این است. خلاصه بخش مردان اصل اش همین هاست. اگرچه تنها درباره تمیزی حرف زدم، بخش مهمی از ظاهر مردانه. اطمینان می دهم حتی اگر زیبا نباشید، با تمیزی می توانید تاثیر زیادی بر یک خانم با روحیات یک متشخص بگذارید. این مساله خاصه در معاشقه و بی‌فاصلگی مهم است، آن را جدی بگیرید تا از فوایدش هیجان زده شوید.

برداشت دوم – ورود آقایان ممنوع!

نمی خواهم تاکید کنم ۸۰ درصد زنان ایرانی واقعا خوش اندام نیستند، اما می خواهم تاکید کنم که همین مقدار را خیلی ها بدترش نیز می کنند. چادر و مانتو یک نعمت است برای زن ایرانی. با اضافه وزنی که دارند، با ماهیچه های آویزانی که دارند یا حتی با بی تحرکی. مردهای ایرانی برعکس مردهای آمریکایی بسیار نگاه دقیقی دارند. آن ها حواس جمع هستند، و تیز. نگاه من یک نگاه ابزاری به زن و مرد نیست. درباره اثر واقعی روان شناسانه اندام بر روحیه مردان حرف می زنم. همان طور که تمیزی و نظافت یک مرد تاثیر مهمی بر روان یک خانم دارد. مردان همیشه به اندام اهمیت می دهند، حتی یک حاج آقای ۶۰ ساله برِ بازار هم به آن اهمیت می دهد. اگر به روی حاج خانم نمی آورد دلیلش این نیست که بدان فکر نمی کند، می داند حاج خانم اگر پیلاتس برود کلهم اجمعین پاره می شود، اهل پیاده روی هم نیست.

من کم دیدم مردان ایرانی که وارد رابطه های دیگری بشوند، و سراغ کسی با اندام مشابه یا بدتر از همسر یا پارتنر خودشان بروند. حتما سراغ بهترش رفته اند. این دلیل مهمی دارد. ظاهر همیشه مهم است. شما اگر آقای تان خوش اندام بوده اند و مانده اند اما خودت از یک خیار به یک گلابی پیوندی transform شدی، خوب عزیزم او به یک خوش اندام دیگر توجه اش جلب می شود. دیر یا زود. نمی خواهم بگویم رسیدن یک خانم به اندامش مانع این مساله می شود، ابدا، اما یادتان باشد هیچ مردی از این که ببیند پارتنرش خودش را رها کرده و تبدیل به یک بادکنک Happy Birthday شده است خوشحال نمی شود. اصلا بحث را کمی راحت الحلقوم تر کنیم، شما اگر شانس داشتن یک لامبورگینی را داشته باشید، بعد به مرور قیافه اش بشود تاکسی ون، چه احساسی دارید؟ این مثال بود.چشمک. روزی ۳۰ دقیقه پیاده روی برای تناسب اندام بعد از دوماه تاثیر بزرگی روی زیبایی اندام تان دارد. روزی یک ساعت که عالی است. پیاده روی خیلی چیزها را تنظیم می کند. حیرت انگیز است.

برخی خانم ها خیلی لاغر می کنند. وسواس دارند. به مرور مثل چنگال می شوند. چنگال که در آشپزخانه هست. لباس به تن شان قشنگ است و اما لباس که کنار برود یک چوب لباسی باقی می ماند. کی با چوب لباسی ازدواج می کند؟ از آن بدتر برخی خانم ها کم کم تبدیل به یک توپ می شوند. گرد می شوند. بازوهای شان مثل بازوهای عباس جدیدی. خوب یعنی چه؟ همه اشعار عاشقانه جهان حتما حرفی از ظرافت زنانه داخلش بوده. ظریف بودن بخش مهمی از ظاهر یک خانم است. شاعری را می شناسید برای یک توپ قصیده گفته باشد؟

سالی یک بار برای چک کردن تغذیه و اندام پیش یک پزشک تغذیه و مربی ورزشی مراجعه کردن رفتار متناسب یک Lady است. دوره زن تپل مپل و سیبیلوی قاجاری گذشته. امروزه این کارها لازم است. رها نکنید خودتان را. این بخشی از قاعده بازی در دنیای روابط مدرن است. قرتی بازی نیست، تصویری است که از خودتان نشان می دهید. باور کنید اگر شما به سلامت اندام اهمیت ندهید، می تواند روی بخش های دیگر زندگی تان موثر باشد. خاصه بخش عاطفی. نتیجه گیری این که ما با ظاهرمان حرف می زنیم، با آن خودمان را معرفی می کنیم، درباره حساسیت ها و استانداردهای مان پنهانی صحبت می کنیم. ما با ظاهرمان انتخاب می کنیم. پسری که زیباست و تمیز، سراغ چنین دختری می رود، همان طور که دختری که باهوش و اجتماعی است، سراغ پسری با همین خصوصیات اجتماعی می رود. آدم ها دوست دارند دنبال یکی شبیه به خودشان بروند، خاصه در مسایل ظاهری، یک پسر خوشتیپ سراغ خانم چاق نمی رود، یک خانم تمیز و پاکیزه هم هیچوقت یک مرد کم بهداشت و بدبو به چشم اش نمی آید. خلاصه همین دیگر، این ها نظر بنده بود، شمامی توانید هر طور که دوست دارید زندگی کنید البته. واقعا وحی منزل نبود. لبخند

Print

درج دیدگاه

نوشته های مشابه