هر آدمی ژنومی دارد، این ژنوم تقریبا مثل ویندوز یا سیستم IOS، سیستم عامل بدن شما یا کدینگ بدن شماست. همه مشخصات شما از هر چیزی که فکرش را بکنید داخل این ژنوم ذخیره شده است. اگر بخواهم یک تصوری بدهم به شما، این ژنوم حاوی حدود ۴۶ کتاب مختلف درباره شماست و این کتاب ها بعضی های شان ۳۰۰۰ صفحه مطلب دارند.
پس ببینید در ژنوم هریک از ما چقدر اطلاعات منحصر به فردی وجود دارد که دانشمندان هنوز نتوانستند به رازهای درون اش پی ببرند. حالا در هر سلول شما، یک Copy از این ژنوم منحصر به فرد هم هست.
آقای استیو جابز سال ها پیش برای گرفتن اطلاعاتی درباره چینش ژنوم اش ۳۳ هزاردلار پرداخت کرد، آن را گرفت و قاب کرد در اتاق خواب اش. امروزه با پرداخت ۳۳ دلار این کار در امریکا امکان پذیر است. حال اصلا چرا این ها را گفتم؟ می خواستم به منحصر به فرد بودن تان تاکید کنم.
از نظر من، هر آدمی که در این دنیا یک کارخارق العاده می کند، یا یک موفقیت عالی به دست می آورد، به زبان خیلی ساده با ژنوم رفتاری خودش را جلو رفته و آن را به دست آورده است. این طور نبوده که چنین افرادی ژنوم های رفتاری دیگران را برای خودشان کپی کنند تا موفق شوند.
اینشتین با ژنوم خودش چنین دانشمندی شدو نگفت برم ببینم تسلا چه کرده من همان راه را بروم. کلینت ایستوود با ژنوم خودش چنین کارگردان و هنرمند بزرگی شد. ننشست یک کارگردان درجه دوم کپی کار شود. مهم این بود، این ها هر کدام استعدادها و توانایی های خاصی که مطابق با ژنوم رفتاری شان بود را درست کشف کردند و براساس آن بعد از سال ها به این مرحله رسیدند.
شما مادامی که توانایی های Save شده در ژنوم تان را پیدا نکنید و براساس آن ها جلو نروید انسان پیشرو و موفقی نمی شوید. ممکن است یک کارمند یک شرکت بیمه باشید در شهری دور افتاده، اما در ژنوم شما توانایی تان یک ژنرال نظامی شدن باشد. مثل سردار قاسمی که همین طور شد. ممکن است یک کارمند ساده اداره پست باشید، اما ژنوم تان را کشف کنید و بشوید انیشتن.
اگر تا آخر عمر آن را نفهمید، هیچ وقت از زندگی تان راضی به معنای واقعی نمی مانید. حتی ممکن است شما یک آرشیتکت باشید اما در ژنوم شما یک نویسنده برجسته شدن Save شده باش. شما نگاه کنید، محمدحسین شهریار، شاعر نامی ایرانی، پزشکی بود که در نهایت به سمت توانایی اش در ادبیات و شعر گفتن هجرت کرد. پزشک مشهوری نشد، اما کسی شد که روزی که فوت کرد را روز شعر و ادب و پارسی در ایران نامگذاری کردند. …
این طبیعی است که بعضی آدم ها ژنوم توانایی های شان را بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی پیدا می کنند، بعضی ها آن را بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی کشف می کنند، برخی حتی بعد از ۵۰ سالگی. مهم این است که بالاخره و قبل از مردن، پیدای اش کنید. مهم این است که اگر می بینید از زندگی یکنواخت تان لذت نمی برید به این فکر کنید صندوق ژنوم شما بسته مانده است! و متاسفانه، دقیق دست خودتان است. یعنی هنوز پیدای اش نکرده اید.
ژنوم توانایی های تان را پیدا کنید، خیلی قبل تر از این که داستان موفقیت های دیگران که با بزرگ نمایی و آب و تاب های احمقانه در رسانه ها مطرح می شود باعث شود احساس ناتوانی و افسردگی کنید از گاهی در جا زدن خود. شما Unique آفریده شده اید. , مطمئنا برای کار خاصی به دنیا آمده اید، این شوخی نیست، این یک حرف برای خوب کردن حال شما نیست، این دقیقا واقعیت زندگی همه ماست.