آقای دکتر محمود سریع القلم عزیز که هم تحصیل کرده ی دانشگاه های معتبری در آمریکا هستند و هم انسان قابلی بوده اند و هستند، در زمینه توسعه سیاسی و فرهنگی کتاب ها و مقالات مهم و قابل توجهی نوشته اند و برای شخص بنده نیز جایگاه استادی دارند.
اخیرا در وب سایت های خبری ایران از قول ایشان مطالبی را عنوان می کنند که برخی های شان باعث شگفتی ام شده است. یکی از آن ها لیستی از ۳۰ ویژگی بود از نظر ایشان که افراد موفق دارند. بعضی بندهای این لیست را با هم مرور کنیم.
– افراد موفق علاقه مندند بدانند چند عدد شن در کره زمین وجود دارد!
– افراد موفق جوراب سفید با کت و شلوار نمی پوشند!
– افراد موفق یک لیوان آب میوه را در چند نوبت می نوشند!
هرچه صبوری کردم، فلسفه این جملات را و ارتباط شان را با افراد موفق متوجه نشدم. به نظر می آید شاید من به عنوان فردی که دارای شان دانشگاهی نیست و سواد اندکی دارد این خطاها درباره اش قابل چشم پوشی باشد اما از “اساتید دانشگاه” و به خصوص کسی که زمانی مشاور ویژه ریاست جمهوری بوده عمیقا انتظار می رود مراقب صحبت هایی که از او ثبت می شود باشد.
به نظرم، سزاوار است حرفی نزنیم که به جای این که راهنمای بهتر فهمیدن برای مردم باشد، یا راهی برای ساده منظور را رساندن باشد، بدتر سبب گره خوردن مفاهیم و ابهام در فهم مطلب شود.
واقعا آیا باید باور کنیم که استیو جابز، باراک اوباما و پرفسور سمیعی همه علاقمندند که بدانند چند عدد شن در کره زمین وجود دارد؟ و باید مطمئن باشیم که بتهون آهنگساز و اسحاق نیوتون فیزیکدان که اتفاقا همیشه جوراب سفید با کت و شلوار مرسوم در آن زمان می پوشیده اند انسان های ناموفقی بوده اند؟ ای کاش جامعه روشنفکر آکادمیک ما یک روز به جای انداختن فکر مردم در چهارچوب های کمدی این چنینی، راه های خلاقانه تری را برای انتقال مفاهیم از خود عرضه کند.