نظر ندادن

یک چیز جالبی که در فرهنگ امریکایی هست و من آن را خیلی دوست دارم، این هست که شما سطحی و کم سواد بودن خیلی های شان را به سادگی نمی فهمید. چون واقعا این طور هستند نسبت به مردم خیلی کشورها. اما چرا؟

شاید به این سبب که آمریکایی هامردمی هستند که خودشان را مجبور نمی کنند درباره هر چیزی نظر بدهند،یا خصوصا در هر محفلی. خوب در نتیجه معلوم نمی شود سطح فکرشان. معلوم نمی شود اشتباهات گفتاری و استدلالی شان. به نظرم یکی از راه های Wise ماندن، یا فرزانه به نظر آمدن، حرف زدن نیست، اتفاقا حرف نزدن است! آن ها این را خوب بلدند. یعنی چطور بگویم، درست مثل آدمی می ماند که اگر حرف نزند شما نمی فهمید دهانش بوی بد می دهد، خیلی هم بیشتر او را تحویل می گیرید، اما همین که نزدیک بشود و حرف بزند و نفس تان بگیرد، می گویید ببخشید، تلفن ام دارد زنگ می خورد! به نظر می آید در برخی فرهنگ ها، “نظر ندادن” اما کار بسیار سخت تری است.