در آمریکا پمپ بنزین ها (Filling station) برندهای متفاوت ِخود را دارند. هر پمپ بنزین خصوصی، متعلق به شخصی حقیقی است، اما تحت یک برند بزرگ (Parent company) کار می کند. مثل سمنوی عمه لیلا. قیمت بنزین از جایگاه تا جایگاه متفاوت است. ساده ترش این که ممکن است هر گالن بنزین در جایگاه سر خیابان ۳ دلار ۱۹ سنت باشد و همان بنزین در جایگاه انتهای خیابان ۲ دلار ۹۹ سنت قیمت گذاری شود.
به عبارت بهتر قیمت بنزین شناور است، به دلایل مختلف بستگی دارد از جمله این که در بالاشهر بنزین می زنید یا پایین شهر، این که در خاورمیانه اتفاق بدی رخ نداده باشد و کسی نمرده یا کودتایی رخ نداده نباشد یا حتی این که در چه ساعتی از شبانه روز وارد جایگاه می شوید. به همین سبب اغلب پمپ بنزین ها قیمت های شان را هر ۴ ساعت روی تابلوهایِ بزرگِ بیرونِ جایگاه ها به روز می کنند تا رقابت حفظ شود. این روزها خیلی از آمریکایی ها از اپلیکیشن هایی برای یافتن بنزین ارزان و رفتن به آن جایگاه استفاده می کنند.
برندهای مشهور فروش بنزین در آمریکا Castco، Shell، Chevron، ۷۶، Arco و Mobile هستند. با این وجود همه آن ها موظف به تنظیم دقیق کیفیت بنزین شان شده اند. بنزین به شکل استاندارد در آمریکا در سه کیفیت (Gasoline grade) عرضه می شود. بنزین ۸۷ (Regular)، بنزین ۸۹ (Plus) و بنزین۹۲ یا ۹۳ (Premium). این اعداد بیانگر مقدار اکتان بنزین است. Premium گران ترین نوع سوخت اتومبیل محسوب می شود.
اگر محل کار یا درس به خانه نزدیک نباشد، بطور متوسط شما هر ۸ روز در آمریکا باید باک اتومبیل خود را پر کنید که می تواند هربار حدود ۵۰ دلار هزینه داشته باشد. بدین ترتیب در ماه هزینه بنزین حدود ۲۰۰ دلار (۸۰۰ هزارتومان) ناقابل خواهد بود. نتیجه این که در این کشور هر سال می بایست دست کم ۲۴۰۰ دلار (نزدیک به ۱۰ میلیون تومان) برای بنزین کنار بگذارید. می توانید این کار را هم نکنید و یک اتومبیل برقی بخرید. خوشبختانه برای تشویق مردم به این کار، جایگاه های شارژ برق مجانی کنار خیابان در سطح شهرهای کالیفرنیا وجود دارد. مشکل اما این است، اکثر مواقع که می خواهید به یکی از این جایگاه ها بروید، یک هندی با دمپایی و اتومبیلی که بوی تند ادویه می دهد در حال شارژ است!