به نظر شما اگر حکومت آمریکا چون حکومت ایران دارای اپوزوسیون (مخالف) بود، امروز آن ها درباره نتیجه انتخابات آمریکا چه فکر می کردند؟ چطور درتلویزیون ها و روزنامه ها و تحلیل های شان از این اتفاق حرف می زدند؟ و با چه لحن و منطقی دیالوگ می کردند؟ آیا سیستم انتخاباتی آمریکا را به فساد و تقلب متهم می کردند؟ در حالی همه خود را برای کاندیداتوری خانم کلینتون آماده می کردند، که در یک کشوری که آمال و اتوپیای روشنفکران و حقوق بشریها و دموکراسی خواهان است، ناگهان فردی زن ستیز، نژادپرست، خارجی ستیز، معلول ستیز، خرافاتی و بی اعتقاد به علم و گرمایش زمین و متهم به بارها تجاوز جنسی می آید و به سادگی رئیس جمهور می شود؛ اتفاقا زنان با کمال میل به او رای می دهند!
جالب تر این که این فرد سبب برنده شدنش را علی رغم مورد تایید نیمی از آمریکایی ها قرار گرفتن، بیشتر مدیون همان طبقه Elite و اهل سیاست و نخبه کالج الکترال بود که تشخیص دادند دانلد ترامپ رئیس جمهوری بهتر برای آمریکاست. امروز چرا همه تحلیل گرانی که در آمریکا و خارج از آمریکا برنده شدن او را جوک سال می دانستند سکوت کرده اند؟ چرا جعبه سیاه تحلیل های پر اعتماد به نفس گذشته شان را باز نمی کنند؟ چرا این روزها جلوی دوربین ها کمتر ظاهر می شوند؟ چرا بارک اوباما، علی رغم حمایت علنی و بی سابقه اش به عنوان یک رئیس جمهور محبوب از یک کاندیدا، تا این حد توسط طبقه نخبگان جدی گرفته نشد و حرف اش زمین گذاشته شد؟ مگر غیر از این است که در آخرین سخنرانی اش گفت رئیس جمهور لایق آینده آمریکا کسی جز هیلاری کلینتون نیست؟
چطور طبقه ای از نخبگان که انتخاب خود مردم هستند و مردم آمریکا آن ها را در بهتر فهمیدن، امین خود می دانند، به چیزی جز نظر هنرمندان و استادان دانشگاه و اندیشنمندان فکر می کردند؟ این ها سئوالات ساده ای است که جوابی ساده ندارد، اما می تواند به ما ثابت کند که “دنیای سیاست”، به اندازه دنیای پزشکی و فیزیک معاصر، آنقدر پیچیده شده است که به راحتی و با قطعیت نه می شود درباره آن نظر داد و نه درباره آینده اش حکم صادر کرد. به نظر می آید امروزه سیاست دیگر یک علم کاملا پیچیده است. و صحبت درباره پدیده های داخل اش نیاز به بررسی های علمی دارد، نیاز به تسلط تحلیل گر بر جامعه شناسی، روان شناسی، ریاضیات کاربردی و اقتصاد خرد و کلان دارد. امروز دیگر تحلیل سیاست یافتن اطلاعات روزنامه ای و فیس بوکی و گوگلی و براساس آن تحلیل ورزی کردن نیست. اتفاق های دنیای سیاست امروز ثابت کرده که درست مثل یک بازی فوتبال، تا شنیدن صدای سوت پایان، هیچ چیز قابل پیش بینی نیست.