طراح شناخته شده‌ی عطر آقای Alessandro Gualtieri را پیش از این، از چند کاری که برای برند ورساچه Versace انجام داده بود می‌شناختم. هرچند یک ایتالیایی کم‌حرف با روحیات کلاسیک فلورانسی‌ها است، اما سال‌ها آموزش عطر سازی را در آلمان دید. اگر به تاریخچه‌ی عطرسازی‌اش نگاه کنیم، درک می‌کنیم ذاتا علاقه‌مند به خلق بوهای کمی تند یا اصطلاحا Spicy با پیچیدگی‌ها خاص خود است. او استاد خلق عطرهای مرموز است. خصوصیتی که حتی در خنک‌ترین رایحه‌هایش می‌شود یافت. Alessandro بعدها که از کار برای دیگر برندها مستقل شد، یک برند عطر با نام Orto Parisi را به بازار معرفی کرد.
اسم این برند، الهام گرفته شده از باغی (Orto) است که Alessandro در دوران کودکی در آن در کنار پدربزرگش بازی می‌کرد. فامیلِ پدر مادری او Parisi بود. از این رو برند Orto Parisi به احترام خاطرات‌اش با پدربزرگ و باغ او متولد شد. آن را اُرتو پاریسی تلفظ نکنید، مثل پنیر پیتزا ایتالیایی‌گونه کش بدهید، ارتو پارییییییییسی. این باغ دوران کودکی او، اساس خیلی از رایحه‌هایی است که او بعدها خلق و طراحی کرد، بوهایی که نشانی از طبیعت و سبزی و ادویه‌ها در آن‌ها مشهود بود. از میان رایحه‌هایی که او خلق کرده، اما برای معرفی Viride (ویریدِ) را انتخاب کردم. شاید به این سبب که مرا یاد عطر محبوبم Tome Ford Beau De Jour می‌اندازد.
از نظرم Viride لزوما مردانه نیست، مثلا می‌تواند زیبنده خانومی که کت‌دامن یا یک پالتوی زمستانی و پیراهن به تن کرده نیز باشد. یک چیزی میان رایحه‌ی مردی ظریف و زنی با روحیات ماجراجویانه و اندکی پسرانه. عطر بیشتر در ذهن‌ام مزرعه‌ای از چای و نعناع را که محصور در جنگلی از درختان کاج خنک و مرطوب در گرگ و میش نیمه تاریک پیش از شب است تصویر می‌کند. یک بوی سنگین، خنک، سبز و پر از لایه‌های بویایی که نمی‌شود به سادگی آن‌ها را ازهم تفکیک کرد. در تصورم مانند نشستن در جنگلی سرد است، وقتی روی میز یک چای دارچینی داغ کنار شمعی روشن با بوی یاس در حال بخار کردن است. آنگاه که بوی علف‌ها و تنه خیس درختان و گل‌های میخک داخل گلدان روی میز، در کنار ته مانده بوی سیگار برگ خاموش شده، با نسیمی خنک از نمناکی باران در هم می‌آمیزد. پرفیوم Viride، صاحب پیچیدگی و رمزآلودی خاصی است. معماگونه‌ای که ما را به دائم جستجو کردن‌اش تشویق می کند. آن را مدیون دو عنصر عطرآگین Vetiver و Patchouli (نوعی نعناع) است. دو عنصری که عطر Viride را تشخص می‌دهند و ما را یاد طراحی کلاسیک ساعت‌های Cartier با بندهای چرمی مشکی می‌اندازند. از همین رو، هرچند با پرفیومی خنک برای فصل بهار و تابستان (مناطق معتدل) روبرو هستیم، اما در عین‌حال، رایحه‌ایی است که روایتگر یک شخصیت جنتلمن یا Lady با روحیات شوخ و کمی بدجنسی ذاتی است.
هرچند خالق این عطر یک ایتالیایی تمام‌عیار است، اما عطر Viride به افتخار مردان باستانی سرزمین یمن، که در قدیم، تاجی از بوته‌های وحشی بیابانی (sagebrush) و برگ‌های درخت سدر در مراسم‌های بزم‌شان به سر می‌کردند بدین نام، نامگذاری شده است. تا بدین ترتیب بر بوی گیاهی و علفی این عطر بسیار خوشبو صحه گذاشته شود.
پرفیوم Orto Parisi Viride هرچند تا اندازه‌ای مردانه است، اما می‌تواند عطر زنان نیز باشد. زنانی با روحیات ساختارشکن و برونگرا.
عطر Orto Parisi Viride را بسیار دوست دارم. می‌تواند در آینده بعد از تمام شدن بطری Tome Ford Beau آن را به مجموعه‌ام اضافه کنم. ساده که بگویم، رایحه‌ای شیک، غیرتکراری، وحشی، و برونگرا دارد. از آن دست رایحه‌هایی که دوست دارید صاحب آن را در آغوش بگیرید و چشم برهم بگذارید و تنها استشمام‌اش کنید. تعداد پرفیوم‌های سبز و چوبی که به این اندازه خاص و قدرتمند باشند در دنیای عطر زیاد نیست، از آن رو، پیشنهاد می‌کنم آن را حتما در گوشه‌ی کتابچه‌ی خریدهای آینده‌تان یادداشت کنید. Orto Parisi Viride یک ایتالیایی خنک و شگفت‌انگیز است که در عین سرد بود، عطری سنگین و اشرافی دارد. پرفیومی که شک ندارم اگر شرلوک هلمز یک شخصیت واقعی بود، حتما آن را در کمد عطرهایش داشت.
