Image Credit: Edel Rodriguez توصیه: این قلم‌رنجه برای مطالعه افراد زیر ۲۰ سال نیست. در متن از واژه‌های جنسی نامناسب برای نوجوانان استفاده شده. لطفا در صورت حساس بودن به این کلمات، از مطالعه پرهیز کنید. از میان همه‌ی سال‌هایی که در ایران زندگی کردم، یک سال برای‌ام سخت‌ترین بود.…
Artwok by Fiveonthe ساده که بگویم، این روزها حالم عالی است و بد است. مانند جزر و مد دریا. ۱۰ صبح عالی‌ام و ۲ عصر که می‌شود ناگهان بدم. بی آنکه چیزی سبب‌اش باشد. همین دومینو، تا پایان شب. شاید ما پسرها مثل دخترخانم‌ها پریودهای فیزیولوژیکی که بر روح…
Original acrylic painting by artist Stepan Shvets Beautiful girl at the mirror شاید این هفته هیچ خبری برای‌ام خوشحال کننده و شگفت‌انگیز‌تر از این نبود که پاپ فرانسیس، رهبرِ نمادین مسیحیت در جهان، رسما در یک سخنرانی گفت ازدواج همجنس‌گرایان از نظر مسیحیت پذیرفتنی است. حس وصف‌ناپذیری دارم از این…
امروز شنبه ، ۱۰ اکتبر سال ۲۰۲۰، است. در حالیکه دوستان زیادی از ایران و خاصه تهران پیام می‌فرستند و از هوای شاعرانه، زیبا و البته غم‌انگیز این روزها می‌نویسند، روزی روزگاریِ امریکا، بی‌امان و بی‌خواب، فضای بحث و جدل انتخاباتی است. یک فضای پر زَد و خورد و خشن…
داخل زندگی من، یک زمانی تهی شد از امیدهای دور و بزرگ. سیاستِ در جریان سببش شد. ایران که بودم. فکر می‌کنم دقیق‌اش از آن جا شروع شد که آقای احمدی‌نژاد برای مرتبه‌ی دوم برسرکار آمد.مردی پرشور، باهوش، خستگی‌ناپذیر و وفادار به یاران و پراراده، اما در مقابل به غایت…
امروز سه‌شنبه، برابر با ۸ سپتامبر ۲۰۲۰ است. در کلاس معماری صحبت از این بود که چرا بعد از این همه دوره‌های سخت گیرانه تحصیل معماری و استودیوهای طاقت‌فرسایی که یک دانشجوی معماری بعد از ۵ سال می‌گذراند، بیشتر از ۲۵% فارغ‌التحصیلان معماری در امریکا جذب بازار کار و در…
به این فکر می‌کردم که فارغ از این‌که متعلق به چه نسلی هستیم، داخل یکی از مهمترین صفحه‌هایِ تاریخی جهان قرار گرفته‌ایم. این که کره‌زمین که نه، اما همه انسان‌های جهان با یک دشمن مشترک، با یک ویروس کُشنده مواجه شده‌اند. انسان‌ها فارغ از رنگ پاسپورت و پوست، جدایِ از…
همیشه این‌طور فکر کرده‌ام که “ماجراجوییِ احساسی “، خاصه آگاهانه‌اش، نه ساده‌لوحانه در آن گرفتار شدن‌اش، لذتی ابدی است در زندگی که دو دسته انسان آن را هرگز بنا ندارند تجربه کنند. آنی که از خطر کردن در احساس‌ورزی هراس دارد و ترجیح می‌دهد در مسیری صاف و خالی از…
داخل زندگی همه ما، یک نقطه‌ای هست. شاید ایستگاه. جایی که فکر می‌کنیم دیگر همه چیز را باخته‌ایم. از آن به بعد خشمی در تو آرام آرام ریشه می‌گیرد که دیگر خشمی نسبت به انسان‌ها نیست، یا به وقایع، خشم نسبت به زندگی خودت است. خطرناک‌ترین خشمی که می‌شناسم. خشم…
از یک جایی به بعد من دیگر آدم خیلی کتاب‌خوانی نبودم. البته هنوز کتاب می‌خرم و کتاب‌خانه شخصی طبقه‌بندی شده‌ای دارم اما بیشتر از بابِ روز مبادا برای مراجعه و اطلاعات گرفتن درباره‌ی موضوعی خاص است. علت‌اش هم این بود که در میان دهه سوم زندگی‌ام این احساس را داشتم…