این قلم‌رنجه را که می‌نویسم، نیمه خواب‌ام. از خستگی. از کم خوابی. زندگیِ دست‌کم من یکی شده است مثل یک دوغ آبعلی که شیشه‌اش را حسابی تکان بدهند و ناگهان درب‌اش را باز کنند! هفته به هفته فشارِ اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی است که بیرون می‌زند و همه جا می‌پاشد. شیشه‌ی…
سکانس اول – اکوسیستم ایرانی، اکوسیستم امریکایی شاید هیچ وقت به اندازه امروز از این‌که استاد سابق و بدجنس‌ام در مدرسه علوم سیاسی مجبورمان کرد کتابThe Butterfly Defect را مطالعه کنیم، هیجان‌زده نیستم. کتابی که درباره تئوری اثرِ پروانه‌ای حرف می‌زد و شرح می‌داد که چگونه یک بحران در نقطه‌ای…
مردم زمانه‌‌ات را بشناس! مدتی است که اصطلاح “اینترِنت ملی” زیاد شنیده می‌شود. نمی‌دانم نخستین بار چه کسی این واژه را بر سر زبان‌‌ها انداخت اما “اینترنت ملی” از بُن، عبارتِ باب شده‌ی غلطی است. پشت این واژه یک الاکلنگ وجود دارد. یک سناریوی فنی، و یک سناریویِ استراتژیکِ امنیتی-حکومتی.…
اوایل سال ۱۳۷۶ بود. به فضای سیاسی ایران عادت نکرده بودم. در گرماگرم رقابت های انتخابات دو قطبی میان آقای خاتمی و جناب ناطق نوری، هم نسل های من تا به هم می رسیدند از شوخی هایشان این که می دانی حداد عادل برای تلویزیون چه اسمی انتخاب کرده؟… ناطق…
آقای دانلد ترامپ دو هفته مانده به شروع رسمی ریاست جمهوری اش هنوز خیلی درباره ایده های اقتصادی اش برای آمریکا صحبت نکرده است. طبیعتا او در حالی دولت واشنگتن را از آقای پرزیدنت اوباما تحویل می گیرد که ما با یک رشد اقتصادی خوب و تولید ناخالص ملی (GDP)…
برداشت اول – بودجه و درآمد لایحه بودجه دولت (Government budget) ، در اصل شلوار دولت است. یک جیب اش برای پولی که قرار است کسب درآمدها را داخلش بریزد، جیب دیگر برای پولی که قرار است برای مردم و سرزمین اش خرج کند. دولت هر سال یک شلوار (لایحه…