Artwok by Fiveonthe ساده که بگویم، این روزها حالم عالی است و بد است. مانند جزر و مد دریا. ۱۰ صبح عالی‌ام و ۲ عصر که میشود ناگهان بدم. بی آنکه چیزی سبب‌اش باشد. همین دومینو، تا پایان شب. شاید ما پسرها مثل دخترخانم‌ها پریودهای فیزیولوژیکی که بر روح…
برداشت اول – حیاطِ شلوغ این روزها به آخرین شلوغی فضای شبکه‌های اجتماعی فارسی نگاه می‌کنم، موضوع “قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین” ترند مباحثه‌ها و اخبار و بحث‌ها شده است. خاصه آن بخش‌اش که بارها آن را با قرارداد ترکمانچای در یک قاب قرار می‌دهند. گوشه‌ای از ذهن‌ام مشغول…
مدتی در آپارتمانی در غربِ تهران بودم. کوتاه مدت. سال ۸۶. ۱۳ سال پیش. همسایه‌ای داشتم که با مادرِ بسیار پیرش زندگی می‌کرد. آخرین طبقه. مردی شاید ۴۵ ساله. آرام. درون‌گرا. زمان مشخصی از خانه بیرون نمی‌رفت. گاهی ۳ صبح، گاهی ۱۱ شب. حتی جمعه‌ها، تعطیلات. هیچ یک از قبض‌های…
یک خاطره از کودکی اولین وحشت بزرگ در زندگی من و البته برادرم مربوط به ۷ یا ۶ سالگی‌مان بود. زمانی که در یک سفرِ کوتاه اما پرحادثه از شیکاگو به کویت و بعد با کمک یک تاجر میوه با لنج به ایران آمدیم تا پدر را ببینیم. پدر ماه‌ها…
ترامپ در برابر آمریکا خاطرم هست در مدرسه علوم‌سیاسی، قبل‌تر از این که وارد رشته معماری شوم، استادم همیشه افتخار می کرد به این که امریکایی‌ها سال‌هاست که دکترینِ ویلسونینیزم را در سیاست خارجه‌شان دنبال می‌کنند. دکترین‌‌ای که به نظرم ترامپ آن را کنار زد تا چهره‌ای شفاف و بدون…
رک و راست که بگویم، دولت امروز ایالات متحده به ریاست پرزیدنت ترامپ می رود تا با هدفی متمرکز و جدی، برای نخستین بار در طول تاریخ آمریکا، تهاجمی ترین و براندازترین کابینه را برعلیه حکومت ایران تشکیل دهد. به خدمت گرفتن پنجگانه ی قسم خورده ترین دشمنان حکومت ایران…