مروری بر تاریخ افغانستان | تسلط افغان‌ها (پشتون) بر ایرانیان در قرن ۱۶ میلادی (از ۱۵۰۰ میلادی به بعد)، حدود ۵۰۰ سال پیش، در همان سال‌هایی که لئوناردو داوینچی با صبر و حوصله شیرازی‌اش در استودیوی Della Santissimaدر ایتالیا مشغول تمام‌کردن نقاشی مشهورش مونالیزا (لبخند ژکوند) بود، و اوانی که…
افلاطون می‌گوید “اﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ می‌دﻫﻨﺪ و ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﻋﻘﯿﺪﻩﯼﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﻧﺶ.” برای شروع یک سخنرانی یا متن این جمله قصارِ بسیار خوبی است، اما این Statementها این روزها زیادی فانتزی و کاغذکادویی است. که به ندرت این گونه…
برداشت اول؛ نقد معماری در امریکا شاید افراد کمی می‌دانند جایزه پولیتزر، معتبرترین جایزه گزارش و مقاله نویسی در حیطه‌ی ادبیات و موسیقی و هنر در امریکا، یک اسکار ژورنالیستی برای خودش محسوب میشود. جایزه‌ای درخشان در جامعه ادبی این کشور که گاهی به معمارانی تعلق می‌گیرد که علی‌رغم این…
پشتِ هر نوع توسعه‌ی ملی (علمی، سیاسی، هنری و…) در یک کشور، پای سه سوسیسِ متصلِ بهم در میان است. استراتژی حکومت، رفتار نخبگان، و DNA فرهنگی آن سرزمین. نمی‌شود یکی از این سوسیس‌ها خام بماند، آن دوتای دیگر خوب برشته بشوند. جالب این است که استراتژی یک حکومت یا…
این قلم‌رنجه را که می‌نویسم، نیمه خواب‌ام. از خستگی. از کم خوابی. زندگیِ دست‌کم من یکی شده است مثل یک دوغ آبعلی که شیشه‌اش را حسابی تکان بدهند و ناگهان درب‌اش را باز کنند! هفته به هفته فشارِ اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی است که بیرون می‌زند و همه جا می‌پاشد. شیشه‌ی…
امروز ۲۳ دسامبر ۲۰۱۹ است. روزهایی آفتابی، یا که نیمه‌ابری، نه فقط در آسمان لُس‌اَنجلس، که در این ۴۰۹ ساعتِ آخر زندگی‌ام. ۱۷ روز و شب از لحظه‌ای که متوجه شدم مادر به سرطان مبتلا هستند می‌گذرد. ۱۷ روزی که هرچند خواستم به کمک قرص و داروهای آرامبخش و تماس…
نزدیک به ۱۶ سال پیش که با نام رضا لیموترش شروع به نوشتن برای فارسی زبان‌ها کردم، در وبلاگ‌هایی که هنوز امکان و ساختار فارسی نوشتن در آنها چون امروز نبود و به سختی می‌شد شکیل و راست‌چین نوشت، مطلبی نوشتم درباره این که چرا تصمیم گرفتم برای هم سن…
برداشت اول خلاقیت در بیان و نشان دادن، هنر بزرگی است. شما وقتی خلاقانه به موضوعی می پردازید نه تنها سبب جذب مخاطب آن اثر می شوید، نه تنها به خود اعتباری ماندگار می بخشید، که کمک می کنید تا از زاویه ای نو و نادیده موضوعی دیده شود. برداشت…
اولین تجربه حضورم در ایران تنها مربوط به سفر سال ۱۹۸۷ نبود؛ اوان ۶ ساله بودن ام. اما قدیمی ترین سفری بود که هنوز جملگی جزئیاتش را به خاطر دارم. آن روزها، دیداری کوتاه از تهران داشتیم. و کمی بعد مشهد. مصادف با فاجعه ای که در عربستان برای حجاج…
وقت هایی که از کار بی حوصله می شوم؛ گاهی به تفاوت های رفتاری “حکومت ایران” و “حکومت ایالات متحده” دقیق می شوم. یک ابر بالای کله ام می آید و جدول هایِ ذهنیِ مقایسه گر می کشم. گاهی همان کار را برای فهم تفاوت های “انسان ایرانی و آمریکایی”…