اولین باری که شروع کردم به زبان فارسی را از روی یک کتاب تِلک تِلک یادگرفتن، یعنی نخستین برخوردم با کتاب‌های فارسی حدود ۱۴ سالگی‌ام بود. با مجموعه‌ای ادبی و نقد ادبی در کتابخانه مادرم به نام “کتاب هفته”، این مجموعه‌ی قدیمی از پدربزرگ به مادر یادگاری رسیده بود.…
Image Credit: Edel Rodriguez توصیه: این قلم‌رنجه برای مطالعه افراد زیر ۲۰ سال نیست. در متن از واژه‌های جنسی نامناسب برای نوجوانان استفاده شده. لطفا در صورت حساس بودن به این کلمات، از مطالعه پرهیز کنید. از میان همه‌ی سال‌هایی که در ایران زندگی کردم، یک سال برای‌ام سخت‌ترین بود.…
Original acrylic painting by artist Stepan Shvets Beautiful girl at the mirror شاید این هفته هیچ خبری برای‌ام خوشحال کننده و شگفت‌انگیز‌تر از این نبود که پاپ فرانسیس، رهبرِ نمادین مسیحیت در جهان، رسما در یک سخنرانی گفت ازدواج همجنس‌گرایان از نظر مسیحیت پذیرفتنی است. حس وصف‌ناپذیری دارم از این…
به این فکر می‌کردم که فارغ از این‌که متعلق به چه نسلی هستیم، داخل یکی از مهمترین صفحه‌هایِ تاریخی جهان قرار گرفته‌ایم. این که کره‌زمین که نه، اما همه انسان‌های جهان با یک دشمن مشترک، با یک ویروس کُشنده مواجه شده‌اند. انسان‌ها فارغ از رنگ پاسپورت و پوست، جدایِ از…
داخل زندگی همه ما، یک نقطه‌ای هست. شاید ایستگاه. جایی که فکر می‌کنیم دیگر همه چیز را باخته‌ایم. از آن به بعد خشمی در تو آرام آرام ریشه می‌گیرد که دیگر خشمی نسبت به انسان‌ها نیست، یا به وقایع، خشم نسبت به زندگی خودت است. خطرناک‌ترین خشمی که می‌شناسم. خشم…
شاید تا سال‌های سال، جز افراد بسیار نزدیکِ به خانواده چهارنفری ما کمتر کسی می‌دانست که با یک نقص عصبی به دنیا آمده‌ام. پدر و مادر علی‌رغم پزشک بودن‌شان آن اختلال را تا سال‌ها اوتیسم تصور می‌کردند. هرچند در امریکا این کودکان از آموزش‌ها و توجه کافی برخوردار می‌شدند اما…
بعضی آدم‌ها به زندگی ما می‌آیند که هرگز نروند. نه این که تا ابد می‌مانند. چه‌بسا با تلخی و نامهربانی رفته‌اند. خیلی وقتِ پیش. اما حتی پس از آن تا اَبد در قلب یا ذهن‌مان آن گوشه نشسته‌اند. و ما هر روز، چون رهگذری که از دور، کسی نشسته در…
این قلم‌رنجه را که می‌نویسم، نیمه خواب‌ام. از خستگی. از کم خوابی. زندگیِ دست‌کم من یکی شده است مثل یک دوغ آبعلی که شیشه‌اش را حسابی تکان بدهند و ناگهان درب‌اش را باز کنند! هفته به هفته فشارِ اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی است که بیرون می‌زند و همه جا می‌پاشد. شیشه‌ی…
امروز یکشنبه، ۲۲ مارچ ۲۰۲۰ است. یک روز پیش خبر مرگ پدرِ هیون (Hyun) دوست کره‌ای‌ام آنقدر مرا در هم چروکید که قابل توصیف نیست. بدنِ پدرش بعد از اینتوبِیت شدن (intubation)، چهار روز بیشتر در ICU دوام نیاورد و تمام کرد. به خانه هیون رفته بودم. باخواهر بزرگ‌اش زندگی…
یک چیزی را می‌خواهم ساده بنویسم. اگر نظر مرا بخواهید، بخش مهمی از عظمت دنیای اسلام وام‌دارِ به معماری‌اش هست. به ساختمان‌هایی که به افتخار آن ساخته شده است. همان‌طور که مسیحیت. همین طور که بودائیزِم. ساده‌اش این که شما اگر بناها و اِلِمان‌های معماریِ دنیای اسلام (از بناهای شاخص…