این از آن قلم‌رنجه‌هاست که داخل‌اش پسرِ بدی هستم. نه این که با خشم بنویسم نه. اما کمتر رواداری می‌کنم. بیشتر خودمختارم. (چشمک) پدربزرگ، پدرِ مادرم، عادتی غیرمعمول داشتند. انسانِ با دیسیپلین، جدی و اجتماعی که مهاجرت کوتاهش به فرانسه (در محدوده‌ی سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۲۱) او را این‌طور کرده…
در همه ۲۶ سالی که در امریکا زندگی کرده‌ام، منهای ۱۵ سالی که در میانه‌اش به ایران آمدم و دوباره بازگشتم، و فرصتی شد برای دقیق شدن روی انتخابات دیگر کشورها خاصه خاورمیانه، می‌توانم با احتیاط ادعا کنم انتخابات ریاست‌جمهوری هیچ نظام سیاسی را پیچیده‌تر از رقابت‌های سیاسی ایالات…
فصل اول – پرشورترین انتخابات معاصر امریکا انتخابات ریاست جمهوری امریکا هر۴ سال در اولین سه‌شنبه‌ی ماه نوامبر (اواسط آبان‌ماه) برگزار میشود. می‌دانید که مشهورترین علت‌اش مناسب بودن آن هفته برای کشاورزان بوده است. این که تقریبا عرضه محصولات‌شان در بسیاری از نقاط کشور تمام می‌شده و اولین وقت آزاد…
مدتی در آپارتمانی در غربِ تهران بودم. کوتاه مدت. سال ۸۶. ۱۳ سال پیش. همسایه‌ای داشتم که با مادرِ بسیار پیرش زندگی می‌کرد. آخرین طبقه. مردی شاید ۴۵ ساله. آرام. درون‌گرا. زمان مشخصی از خانه بیرون نمی‌رفت. گاهی ۳ صبح، گاهی ۱۱ شب. حتی جمعه‌ها، تعطیلات. هیچ یک از قبض‌های…
کوتاه می‌خواهم درباره چند جنبش (Movement) مهم در امریکا بنویسم. چرا مهم است؟ چون بعد از تصویب قانون اساسی در امریکا در حدود ۲۰۰ سال پیش، همه موارد قانونی که بدان اضافه شده تنها از دو راه بوده؛ یا از طریق پیشنهادهای دولت و کنگره، یا از طریق اعتراضات و…
سکانس اول – اکوسیستم ایرانی، اکوسیستم امریکایی شاید هیچ وقت به اندازه امروز از این‌که استاد سابق و بدجنس‌ام در مدرسه علوم سیاسی مجبورمان کرد کتابThe Butterfly Defect را مطالعه کنیم، هیجان‌زده نیستم. کتابی که درباره تئوری اثرِ پروانه‌ای حرف می‌زد و شرح می‌داد که چگونه یک بحران در نقطه‌ای…
آغاز قصه سریالِ هیجان‌انگیز استیضاح (Impeachment) پرزیدنت ترامپ به بخش‌های پایانی‌اش نزدیک میشود. نه فقط در آمریکا، در سراسر جهان بسیاری می خواهند بدانند صاحب مهمترین شغل دنیا می‌تواند همچنان سرکارش بماند یا بزودی باید یک خودنویس مشکی یادگاری داخل جیب‌اش بگذارد و از اتاق بیضی شکل کاخ سفید خداحافظی…
آشنایی ام با مساله شنودهای اطلاعاتی از مکالمات تلفن همراه و همین طور کامپیوترها مربوط به سال ۲۰۱۰ بود. کمی بعد از بازگشتم به آمریکا. وقتی که موسسه تحقیقات و پژوهشی که در آن کار می کردم خواست تا جای ممکن از تلفن های Keypad (دکمه ای) به جای انواع…
من در یک دوره کوتاهی از نوجوانی ام آدم بزن بهادری بودم؛ شاید دلیل اش این بود که برایم مهم بود که حرف، حرف خودم باشد. با این وجود دعوا کردن اصولی داشت. به عنوان نمونه بین خودمان می دانستیم هیچ وقت نباید داخل چشم و بینی کسی بزنیم، یا…
خیلی از اشیاء داخل کاخ سفید، تاریخچه های خاصی دارند. از هدایا و فرش ها و کتاب ها گرفته تا حتی مبلمان داخل آن. بعدها اگر فرصت شود درباره خیلی های شان حرف خواهم زد و اما این بار، می خواهم درباره میز مخصوص رئیس جمهور آمریکا بنویسم. یعنی قدرتمندترین…